Fiszki

Terminologia GRECJA pojęcia z historii sztuki, powtórka przed maturą

Test w formie fiszek Pojęcia, które wystąpią w teście:

abakus, agora, akant, akropol, akroterion (naszczytnik), amazonomachia, amfiteatr, amfora, anthemion, anty, architraw, astragal, attyka, baza, belkowanie, cela (naos), centaur, centauromachia, chryzelefantyna, echinus, enkaustyka, entasis, figura serpentinata, fryz, gigantomachia, gimnazjon, gzyms, herma, hydria, jajownik (wole oczy), kanelury, kapitel, kariatydy, kimation, kolumnada, kontrapost, kora, krater, krepidoma, kuros, lekyt, meander, metopa, mimetyzm, mit, monopteros, naos (cela), naszczytnik (akroterion), palmeta, porządek architektoniczny, porządek dorycki, porządek joński, porządek koryncki, półkolumna, propyleje, skarbiec, stela, stylobat, teatr, terakota, tryglif, trzon, tympanon, waza, waza dipylońska, wole oczy (jajownik), woluta, złoty podział (złote cięcie)
Ilość pytań: 65 Rozwiązywany: 5117 razy
Najwyższa część głowicy w kształcie czworobocznej płyty. W porządku doryckim jest on w formie kwadratowej płyty, wraz z echinusem tworzy właściwą głowicę; w porządku jońskim i korynckim jest cienką płytą profilowaną i dekorowaną; w porządkach jońskim i kompozytowym jego boki są wgłębione i ozdobione rozetą. W systemie arkadowym w sztuce późnoantycznej i średniowiecznej zmieniał się często w impost;
abakus
... w Atenach

W miastach starożytnej Grecji centralny plac stanowiący ośrodek polityczny, administracyjny, religijny (miejsce poświęcone bogom), często też handlowym; w VIII -VI w. p.n.e.charakterystyczna była tzw. ... archaiczna, zwykle czworokątna, niekiedy przecięta ulicą, z sukcesywnie wznoszonymi budowlami świeckimi (BULEUTERION), sanktuariami, ołtarzami i niekiedy straganami; od V w. p.n.e. zwłaszcza w III-I w. p.n.e. rozpowszechniła się tzw. ... jońska, prostokątna, reprezentacyjna, zamknięta portykami co najmniej z trzech stron, niekiedy z monumentalnym wejściem oraz budowlami cywilnymi i sanktuariami w bezpośrednim sąsiedztwie;
agora
Roślina o dużych, głęboko wyciętych liściach i zebranych w kłos kwiatostanach, rosnąca w stanie dzikim w krajach śródziemnomorskich; pierwowzór ornamentów znanych pod nazwą liścia, kwiatów i wici ..., stosowanych szeroko w ornamentyce od starożytności do czasów współczesnych
akant
... ateński

W starożytnej Grecji osiedle lub część miasta położona na wzgórzu; w 2 połowie II tysiąclecia p.n.e gród warowny z pałacem władcy, w okresach późniejszych zwykle ośrodek kultu; w miastach hellenistycznych ufortyfikowana cytadela, włączona w system obronny miasta, niekiedy jego najbardziej reprezentacyjna część; najsłynniejszy jest w Atenach;

1. Partenon
2. Dawna świątynia Ateny
3. Erechtejon
4. Posąg Ateny Promachos
5. Propyleje
6. Świątynia Nike
7. Eleuzejon
8. Brauronejon
9. Chalkoteka
10. Pandrosejon
11. Arrephorjon
12. Ołtarz Ateny
13. Sanktuarium Zeusa Polieusa
14. Sanktuarium Pandiona
15. Teatr Heroda Atticusa
16. Stoa Eumenesa
17. Sanktuarium Asklepiosa
18. Teatr Dionizosa
19. Odeon Peryklesa
20. Temenos Dionizosa
21. Aglaureion
akropol
... akantowy

Dekoracyjny element architektoniczny, wieńczący wierzchołek i boczne narożniki FRONTONU, w kształcie stylizowanej palmety, wolut, liści akantów, trójnogów, niekiedy grup figur, itp.; występował głównie w starożytnej architekturze greckiej, etruskiej i rzymskiej (zwłaszcza w świątyniach), czasem jako zwieńczenie stel grobowych; były kamienne, marmurowe, terakotowe lub z brązu;

akroterion
Starożytny ornament, składający się najczęściej z uszeregowanych na przemian elementów stylizowanej palmety i innego motywu roślinnego; występuje w architekturze i ceramice greckiej;
anthemion
Walka Greków z Amazonkami,Fryz ze świątyni Apollo Epikuriosa w Bassae, po 430 pne.
British Museum, London.

Walka z Amazonkami. Sceny ją przedstawiające są jednym z bardziej popularnych motywów, jakie znajdujemy na zabytkach sztuki greckiej. Amazonki były plemieniem wojowniczych kobiet, z którymi walki toczyło wielu greckich bohaterów (Tezeusz, Herakles), a nawet bogów (Dionizos). Ponieważ ich ojczyznę sytuowano w Azji, motyw walki Greków z Amazonkami posłużył z czasem do alegorycznego przedstawienia zmagań z ludami wschodnimi (np. wojny perskie). Konwencja ta zmienia się właściwie dopiero w okresie hellenistycznym, kiedy to zaczęto przeciwników pokazywać w sposób dosłowny (grupa Galów z Pergamonu).

Powody zamiłowania starożytnych Greków do Amazonek nie są znane.
amazonomachia
... w Atenach, Grecja

W starożytnej architekturze odkryta budowla widowiskowa wzniesiona na planie elipsy, z areną pośrodku i widownią wznoszącą się dokoła niej schodkowo, z wewnętrznymi kuluarami;
amfiteatr
Gliniane naczynie greckie o owalnym brzuścu z dwoma pionowymi imadłami, często zdobione dekoracją geometryczną lub figuralną, służące głównie do przechowywania płynów; rozpowszechnione również w kulturze rzymskiej;
amfora
W architekturze starożytnej zakończenie wysuniętych, w kształcie czworokątnego pilastra, bocznych ścian NAOSU, tworzących pronaos. Termin in antis, stosowany do pronaosu lu świątyni, oznacza typ budowli posiadającej w pronaosie dwie kolumny lub kariatydy ustawione między ...
anta
... z delikatnymi fasciae. Powyżej powinien znajdować się fryz


Belka spoczywająca na kolumnach (filarach, pilastrach), najniższy i najważniejszy człon belkowania; jego pierwotną funkcją było podtrzymywanie belek stropu ukrytych za fryzem. Występuje we wszystkich porządkach architektonicznych; w porządku doryckim jest gładki, zakończony u góry płaską listwą (TENIA), do której pod tryglifami fryzu przymocowane są w równych odstępach małe listewki (REGULA) z sześcioma łezkami (GUTTY), w porządku jońskim ukształtowany z trzech poziomych listew (FASCIAE), ku górze wysuniętych coraz bardziej do przodu; w porządku korynckim zdobiony dodatkowo profilowaniem uskakujących listew.
architraw
1) W architekturze profil zdobiony perełkowaniem występujący między trzonem kolumny a jej głowicą, czasem jako element złożonego profilu bazy;

2) W starożytnej Grecji naczynie ceramiczne używane podczas uczt;
astragal
... kamienicy Mikołaja Przybyły w Kazimierzu Dolnym

Górny element budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn osłaniający dach. Pełni dwojaką funkcję: estetyczną (przede wszystkim) jako architektoniczny element dekoracyjny oraz użytkowo-konstrukcyjną jako zabezpieczenie sąsiednich budynków przed przeniesieniem się ognia w przypadku pożaru.
attyka
Podział odcinka na takie dwie części, iż cały odcinek ma się tak do części większej, jak część większa do mniejszej. Stosunek części mniejszej do większej wynosi ok. 5:8; z tym podziałem zwłaszcza w architekturze (podział elewacji, elementy planu) łączono własności estetyczne; stosowano je czasem w architekturze antycznej i sztuce renesansowej;
złoty podział
Czarnonofigurowa ... François

Naczynie różnego kształtu i różnego przeznaczenia (dekoracyjne, użytkowe), zwykle dość duże, z szerokim otworem, zdobione; także motyw zdobniczy stosowany w architekturze we wnętrzach świeckich i sakralnych, meblarstwie i różnych działach rzemiosła artystycznego;
waza
Świątynia Ateny – Nike (Apteros)

Element architektoniczny i motyw ornamentowy w kształcie spirali lub zwoju. W architekturze klasycznej występuje na kapitelach kolumn, w okresie renesansu, manieryzmu i baroku we wszelkiego rodzaju zwieńczeniach (np. nagrobki, portale, obramienia okienne, tabernakula, aediculae), zdobi też konsole, grzebienie attyk, przybierając często formę esownicy.
woluta
... joński

Ornament ciągły pasowy ze stylizowanych liści, rzeźbiony lub malowany, występujący w dekoracji architektonicznej, reliefach, malarstwie i rzemiośle artystycznym;
Odmiany:
1) ... dorycki (sztabkowy)
2) ... joński (wole oczy, jajownik)
3) ... lesbijski (kwiatowy)

Występował w architekturze greckiej i rzymskiej oraz nowożytnej
Kimation
Rodzaj ciągłego ornamentu, kimation w porządku jońskim. Ornament występował w postaci liści o wypukłym, jajowatym kształcie.
wole oczy
Ornament pasowy z linii lub listwy załamującej się rytmicznie pod kątem prostym; na tym schemacie powstał szereg wariantów ...; np. z dwóch równoległych linii czasem zachodzących na siebie i przenikających się wzajemnie odcinków, załamanych pod kątem prostym.
meander
1)Kwadratowa lub prostokątna płyta między tryglifami na fryzie belkowania doryckiego. W budownictwie drewnianym terakotowe wypełniały przestrzeń między występującymi na zewnątrz zakończeniami belek stropowych; w budownictwie kamiennym zdobione były najczęściej płaskorzeźbami;

2)Również określenie rysunku na brzuścu waz greckich skomponowanego w polu zbliżonym do kwadratu;
metopa

Powiązane tematy

Inne tryby