Malowidła naskalne z Lascaux

Sposób oddawania głębi obrazu, odkryty już w prehistorii (ok. 20-15 tys. lat p.n.e.). Polega na tym, że elementy dalsze są częściowo zasłonięte przez elementy bliższe. W ten sposób dwa częściowo zachodzące na siebie kształty sprawiają wrażanie, iż ten, który jest widoczny w całości jest bliżej, a ten, który widać tylko częściowo - dalej.
Kompozycja ta przez człowieka pierwotnego często była stosowana razem z kompozycją rzędową.

Rodzaj perspektywy będący prawdopodobnie najstarszym znanym człowiekowi sposobem oddawania głębi. Zwierzęta z dalszego planu umieszczano powyżej zwierząt pierwszoplanowych. Wynikało to z obserwacji natury - rzeczywiste złudzenie optyczne sprawia, że przedmioty oddalone wydają się górować nad przedmiotami bliższymi patrzącemu. Po raz pierwszy została zastosowana ok. 15-20 tys. lat temu w naskalnych wizerunkach stad zwierząt.

Narzędzie wykonane techniką rdzeniowania z naturalnych fragmentów krzemieni i innych skał twardych (rzadziej z grubych odłupków) przy zastosowaniu obustronnej obróbki na większej części lub na całym obwodzie. W ten sposób powstawały narzędzia o migdałowatym, sercowatym czy owalnym kształcie, o dopasowanej do dłoni podstawie.

Termin określający naczynie związane z kultem zmarłych. Gliniane naczynie zawierające prochy zmarłych.

... cylindryczna z inskrypcją łacińską. 2 połowa I w.n.e.

Termin określający naczynie związane z kultem zmarłych. Często zdobione polichromią, ornamentem rytym, dekoracją plastyczną, itp. Występowały od neolitu; szeroko rozpowszechnione w epoce brązu, a zwłaszcza żelaza;

Sztuka graficzna polegająca na wyryciu rysunku na płycie, głownie metalowej (metaloryt) lub drewnianej, z której po nałożeniu farby wykonuje się odbitki na papierze, przeważnie przy użyciu prasy; uzyskana w ten sposób odbitka zwana jest ryciną; W sztuce dawnej termin ten używa się równoznacznie z pojęciem SZTYCHARSTWO, które oznaczało w zasadzie rytowanie rylcem na miedzi; Artysta pracujący w tej dziedzinie zwany jest rytownikiem.

Skarbiec Atreusza - przekrój


W starożytności budowla na planie okrągłym (centralna budowla), najczęściej o przeznaczeniu sepulkralnym lub kultowym. ... grobowe pojawiły się już pod koniec III tysiąclecia p.n.e. na Krecie.