Reforma walutowa Władysława Grabskiego – wprowadzona 1 kwietnia 1924 roku reforma walutowa w II Rzeczypospolitej miała na celu

Okręg przemysłowy przemysłu ciężkiego o powierzchni 60 000 km² (44 powiaty) i zamieszkany przez 6 mln ludzi[1], budowany w 1936–1939 w południowo-centralnych dzielnicach Polski. Początkowo miał być zlokalizowany tylko w widłach Sanu i Wisły

Współzawodnictwo pracy w ZSRR, a później także w państwach bloku komunistycznego. Zainicjowany w 1935 przez A.G. Stachanowa, górnika z Donbasu (1475% normy wydobycia węgla na jednej zmianie); miał doprowadzić do lepszego wykorzystania osiągnięć technicznych i do podwyższenia produkcji gospodarczej; w rzeczywistości spowodował zwiększenie eksploatacji robotników (stały wzrost planowych norm) i dezorganizację (przyspieszone zużycie narzędzi) wytwórczości; wykorzystywany w stalinowskiej propagandzie pracy.

Potoczna nazwa planu rozwoju gospodarczego i społecznego ZSRR. Forma systemu centralnego planowania gospodarczego i jedna z metod zarządzania państwem sowieckim, stosowana po 1945 także w państwach bloku komunistycznego i niektórych krajach rozwijających się

Przejściowa polityka prowadzona przez Rosję w latach 1921-1929, która zastąpiła komunizm wojenny. Była to próba powrotu do gospodarki rynkowej z zachowaniem monopolu własności państwowej. Podstawowe zmiany to: zamiana obowiązkowego kontyngentu płodów rolnych (rujnującego wieś) na podatek żywnościowy, przywrócenie systemu towarowo-pieniężnego w wymianie między miastem a wsią oraz liberalizacja stosunków w przemyśle przez wprowadzenie systemu koncesji rządowych dla kapitału prywatnego i obcego (np. wspólne przedsiębiorstwa) oraz systemu oceniania działalności przedsiębiorstw opartego na rachunku

Polityka gospodarczo-społeczna bolszewików prowadzona podczas wojny domowej w Rosji 1917-1922. Wprowadzona została pełna centralizacja podziału i wymiany dóbr; obowiązywał państwowy monopol zbożowy oraz zakaz prywatnego handlu co skutkowało brakiem normalnej wymiany między miastem, a wsią. Państwo gromadziło nadwyżki zbożowe w formie obowiązkowych kontyngentów, w praktyce zabierano wsi całą żywność). Wprowadzono powszechny obowiązek pracy oraz ścisłą reglamentację zaopatrzenia ludzi pracujących. Tak prowadzona polityka spowodowała wystąpienie masowego głodu i katastrofalnego spadku produkcji.

plan gospodarczy rozłożenia na wiele lat niemieckich reparacji wojennych po I wojnie światowej oraz udzielenia Niemcom pożyczek w wysokości 200 mln dolarów na ich spłatę. Opracowany został w celu stabilizacji niemieckiej gospodarki powojennej, przez zespół ekspertów pod kierownictwem amerykańskiego bankiera Charlesa Dawesa, przyjęty 16 sierpnia 1924 podczas obrad tzw. konferencji londyńskiej i uchwalony jako obowiązujący przez Reichstag 30 sierpnia 1924.

1860 r. – układ angielsko-francuski, wpłynął na rozwój międzynarodowy układ o wolnym handlu. Dzięki wolnorynkowym ideom Europa Zachodnia stała się najbogatszym zakątkiem kuli ziemskiej.