MW OPOWIADANIA ARTYSTA

Zawsze sądziłam, że artyści to ludzie, którzy chodzą z głową w chmurach i noszą dziwne ubrania.

Ich dachte immer, dass Kunstler in den Wolken schweben und komische Kleidung tragen.

Dlatego też ostatnią osobą, o której pomyślałabym, że może mieć coś wspólnego ze sztuką, był pan Tadzio, który pracuje w kiosku pod moim domem.

Deswegen war auch Herr Tadzio, der in dem Zeitungskiosk unterhalb meiner Wohnung arbeitet, der Letzte, von dem ich gedacht hatte, dass er etwas mit Kunst zu tun haben konnte.

Jego spokój i prostota zawsze napawały mnie zdziwieniem.

Seine Ruhe und Einfachheit verwunderten mich schon immer.

Dla pana Tadzia zdawały się nie istnieć problemy tego świata - kto z kim toczy właśnie wojnę.

Fur Herrn Tadzio schienen die aktuellen Probleme der Welt - wer mit wem gerade einen Krieg fuhrte - nicht zu existieren.

Zawsze, kiedy komentowałam informacje z pierwszej strony gazet, on tylko wzruszał ramionami i pytał, co u mnie słychać.

Immer wenn ich die Schlagzeilen kommentierte, zuckte er mit den Schultern und fragte, wie es mir ginge.

Zmieniło się to w pewien styczniowy poranek, kiedy musiałam wstać o piątej nad ranem, ponieważ rodzice wyjeżdżali.

Das anderte sich an einem Januarmorgen, als ich um funf Uhr fruh aufstehen musste, weil meine Eltern verreisten.

Po odprowadzeniu ich do samochodu zobaczyłam, jak pan w kiosku wycina coś z gazet.

Nachdem ich sie zum Auto gebracht hatte, bemerkte ich, wie der Mann in dem Kiosk etwas aus einer Zeitung ausschnitt.

Poszłam kupić gazetę i spytałam zaciekawiona, co pan Tadzio robi.

Ich ging meine Zeitung kaufen und fragte Herrn Tadzio neugierig, was er da mache.

Dowiedziałam się wtedy, że od 30 lat wycina on różne rzeczy ze wszystkich gazet, jakie ma u siebie i tworzy coś na kształt kolażu, który ma opisywać świat.

Ich erfuhr dann, dass er seit 30 Jahren verschiedene Sachen aus allen Zeitungen ausschnitt, die er in seinem Laden hatte, und daraus eine Art Collage machte, die die Welt beschreiben sollte.

Pan Tadzio nieśmiało podsunął mi małą karteczkę.

Schuchtern gab er mir ein kleines Kartchen.

Było to zaproszenie na jego wernisaż do Centrum Sztuki Współczesnej!

Das war eine Einladung zu seiner Vernissage im Zentrum fur Moderne Kunst!

Byłam tak zaskoczona, że zapomniałam mu chyba podziękować.

Ich war so uberrascht, dass ich wohl vergaB mich dafur zu bedanken.

Wystawa była wspaniała.

Die Ausstellung war wundervoll.

Wszyscy byli zachwyceni pomysłem i wykonaniem.

Alle waren von der Idee und der Ausfuhrung begeistert.

Ja jednak z jeszcze większym zainteresowaniem obserwowałam pana Tadzia, który stał spokojnie z boku, ubrany w zwyczajny garnitur i wyglądał bardziej na strażnika muzealnego niż artystę.

Aber ich beobachtete mit noch groBerem Interesse Herrn Tadzio, der einen sehr gewohnlichen Anzug trug, auf der Seite stand und eher wie ein Museumswachter als wie Kunstler aussah.

A może prawdziwy artysta to taki, który nie rzuca się w oczy?!

Vielleicht ist eben der wahre Kunstler derjenige, der durch nichts auffallt?!