w polu magnetycznym o indukcji magnetycznej B, na ładunek elektryczny o wartości Q który porusza się z prędkością v, może działać zerowa siła Lorentza

na ładunek Q, którego prędkośc jest równa zeru i który znajduje się w polu magnetycznym działa zerowa siła Lorentza

wektor siły Lorentza jest zawsze prostopadły do wektora indukcji pola magnetycznego B działającego na dany ładunek elektryczny

praca wykonana nad przeniesieniem ładunku wzdłuż powierzchni ekwipotencjalnej jest przy tym większa im większy jest ponoszony ładunek

wewnątrz klatki Faradaya potencjał pola elektrycznego jest zawsze równy zeru

• jeżeli krążenie pola elektrycznego policzone w obwodzie zamknietym jest różne od zera, to w obwodzie tym musi działać niezerowa siła elektromotoryczna

powstawanie par cząstka-antycząstka

wydzielenie energii przy syntezie jąder lekkich

anihilacja par cząstka-antycząstka

wydzielenie energii przy rozszczepienie ciężkiego jądra

wynika z zasady Fermata

prowadzi do wniosku, że promień padający na płytkę płasko-równoległą pod danym kątem alfa, wychodzi z tej płytki pod samym kątek alfa (płytka znajduje się w powietrzu)

wartość prędkości światła nie zależy ani od ruchu źródła ani od ruchu obserwatora

te 3 są złe

wartość prędkości światła jest taka sama we wszystkich układach współrzędnych

pan Abacki obserwuje dwie zbliżające się do siebie cząstki. Według pomiarów cząstki te są oddalone od siebie o 5 sekund świetlnych (sekunda świetlna to odległość jaką światło przebywa w czasie jednej sekundy). Nie jest możliwe, w układzie Pana Abackiego, aby te cząstki zderzyły się po upływie trzech sekund

rozchodzą się po liniach prostych

są niewidoczne dla ludzkiego oka

odchylają się w polu elektrycznym

mają charakter falowy i cząsteczkowy

gdy przerwiemy obwód w punkcie W (otwarcie wyłącznika) napięcie między pkt A i B nie ulegnie zmianie

zmiana stanu wyłącznika W spowoduje zmianę siły elektromotorycznej na zaciskach źródła