HAP III KOLOS

dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni, podkreślające ich układ

szeroka ulica, zwykle wysadzana drzewami, pośrodku albo po obu stronach

w budownictwie wojskowym fort mający od 4 do 6 bastionów, usytuowany w narożniku miasta jednak wyraźnie z nim połączony

westybul, sala poprzedzająca widownię w teatrze

pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.

rzeźbiony ornament w formie swobodnie wygiętej, zwisającej girlandy złożonej z owoców i kwiatów, oplecionej wstęgami, podwieszonej z dwóch stron. Najczęściej stosowany we fryzach i płycinach.

niski trójkątny szczyt nad portykiem, uformowany przez najwyższy człon belkowania

niewielkie wybrzuszenie trzonu kolumny stosowane w celu skorygowania iluzji optycznej powodującej, że całkowicie prosty trzon wydaje się wklęsły

lekko wygięty element architektoniczny pod abakusem kapitelu kolumny w porządku doryckim lub toskańskim. Ma kształt podobny do płaskiej poduszki. Można spotkać się z użyciem tego określenia w odniesieniu do dolnej części głowicy w porządku jońskim.

schodkowy cokół klasycznej świątyni greckiej

1) boczny budynek mieszkalny w zespole dworskim lub pałacowym, zamieszkiwany przez służbę i oficjalistów; 2) w kamienicach miejskich z XIX i pocz. XX w . boczne skrzydła dostępne od podwórza

okrągłe okno wypełnione dekoracją maswerkową w układzie koncentrycznym, na wzór szprych koła

trójkątne lub segmentowe pole frontonu obramowane gzymsem, gładkie lub wypełnione rzeźbą

mała, trójkątna połać dachu, ścinająca u góry szczyt

ozdobny budynek o lekkiej konstrukcji, często używany dla rozrywek lub letniego wypoczynku w ogrodzie

element dekoracyjny w postaci prostokątnej płyty stosowanej we fryzie belkowania doryckiego, stosowany w architekturze starożytnej Grecji i Rzymu. Była ona umieszczana między metopami we fryzie oraz na narożnikach budowli.

kwadratowa płyta umieszczona między dwoma tryglifami w doryckim fryzie. Może mieć powierzchnię gładką lub wypełnioną reliefem

okno w dachu ustawione pionowo, wiążące się z połacią dachową odrębnym daszkiem

gęsty szereg drzew lub krzewów pozostawionych w stanie naturalnym albo strzyżonych, tworzący rodzaj ściany, którą wydziela się poszczególne kwatery ogrodu