Wstęp do psychologii

podejście naukowe sformułowane przez Johna B. Watsona, ograniczające badania psychologiczne do zachowań, które można mierzyć lub obserwować.

doktryna, zgodnie z którą wszystkie zjawiska - fizyczne, behawioralne i psychiczne - są zdeterminowane przez specyficzne, poznawalne czynniki przyczynowe

nauka badająca związki między organizmami a ich środowiskiem

badania interakcji między środowiskiem a zachowaniem żyjących w nim organizmów; analiza środowisk ekologicznych charakterystycznych dla pewnych zachowań

zaproponowane przez Karola Darwina naukowe wyjaśnienie, w jaki sposób dzięki procesom doboru naturalnego gatunki przetrwały i są spokrewnione ze sobą.

ogólny pogląd na psychikę i zachowanie, który koncentruje się na badaniu interakcji całego organizmu ze środowiskiem; nauka o funkcjach psychiki

zbiór postaw i procedur służących do zbierania i interpretacji obiektywnej informacji w sposób, który ogranicza do minimum źródła błędu i dostarcza wiarygodnych uogólnień.

pogląd reprezentowany przez Wilhelma Wundta i Edwarda Titchenera, zgodnie z którym wszelkie doznania psychiczne można zrozumieć jako kombinację prostych zdarzeń czyli elementów, a zasadniczą strukturę ludzkiej psychiki można ujawnić przez analizowanie wszystkich podstawowych elementów wrażeń i innych doświadczeń, które tworzą życie psychiczne jednostki; badanie struktury doświadczenia.

miara statystyczna, która wyraża występującą normalnie częstość danego zdarzenia, tj. jego prawdopodobieństwo bezwarunkowe.

czynnik, który działa wewnątrz jednostki, taki jak wyposażenie genetyczne, motywacja, poziom inteligencji i samoocena.

czynnik zewnętrzny wpływający na zachowanie

włókno wychodzące z ciała komórkowego neuronu, przekazuje impulsy nerwowe do innych neuronów lub do mięśnia czy gruczołu

tendencja jednej półkuli mózgowej do odgrywania ważniejszej roli niż druga w kontrolowaniu określonych funkcji; asymetria w funkcjonowaniu mózgu pozwala uniknąć rywalizacji między półkulami mózgowymi, dzięki zdominowaniu jednej z nich przez drugą - zwykle półkuli "milczącej" przez półkulę zawiadującą mową (u większości ludzi praworęcznych dominującą jest lewa półkula).

część obwodowego układu nerwowego, która reguluje czynności organizmu nie podlegające zwykle kontroli dowolneji; złożony z dwóch części: układu sympatycznego (współczulnego) i parasympatycznego (przywspółczulnego).

część układu limbicznego; ośrodek mózgowy odpowiedzialny za agresję oraz niektóre rodzaje pamięci.

wiązka zmielinizowanych aksonów łącząca obie półkule mózgowe.

mocno rozgałęziona wypustka neuronu, która przewodzi impulsy nerwowe z obwodu (np. od innych neuronów) do ciała komórki; zwykle dość krótkie.

pogląd Darwina, zgodnie z którym korzystne przystosowanie do cech środowiska pozwala niektórym członkom danego gatunku posiadać więcej potomstwa niż innym.

wzrost wielkości mózgu; ważny element ewolucji człowieka

neuroprzekaźnik biorący udział w wielu reakcjach na bodźce dostarczające przyjemności i bólu