Polityka społeczna

Międzynarodowe podmioty polityki społecznej dzielą się na:

Krajowe podmioty polityki społecznej dzielą się na:

koncepcja państwa oraz społeczeństwa powstała pod wpływem tzw. ekonomii dobrobytu, ukształtowana po II wojnie światowej. Była głoszona w szczególności w latach 50.-80. XX wieku.

welfare state

Modele polityki społecznej:
potrzeby społeczne realizowane są w ramach rynku prywatnego i w rodzinie; polityka społeczna to działania selektywne, świadczenia są z reguły selektywne,

model liberalny

Modele polityki społecznej:
odpowiedzialność za bezpieczeństwo socjalne jednostki ponosi społeczeństwo; polityka społeczna dokonuje redystrybucji dochodów, świadczenia z reguły powszechne,

model redystrybucyjny

Modele polityki społecznej:
Zasada „społecznej odpowiedzialności” – społeczeństwo a nie jednostka ponosi odpowiedzialność za zapewnienie dobrobytu i bezpieczeństwa każdemu obywatelowi;
Dystrybucja dochodów dokonywana przez rynek jest niesprawiedliwa i powinna być oparta na kryteriach etyczno-moralnych

Model instytucjonalno-redystrybucyjny

Modele polityki społecznej:
programy socjalne nie powinny zakłócać procesów gospodarki rynkowej; polityka społeczna wykorzystuje m.in. lokalny potencjał społeczny, świadczenia z reguły zależą od statusu jednostki na rynku pracy.

model motywacyjny

Modele polityki społecznej:
Dystrybucja rynkowa jest nierówna i niesprawiedliwa, dlatego należy wytworzyć idealny twór zastępujący rynek – układ oparty na centralnym planowaniu;
Dystrybucja dokonywana przez państwo jest najdoskonalsza i nie ma potrzeby prowadzenia polityki społecznej

Model socjalistyczny

służą do modyfikacji zachowań ludzi, ułatwiania im zachowań
pożądanych i utrudniania zachowań uznanych za szkodliwe dla tych osób bądź dla otoczenia.

instrumenty polityki społecznej

Wyróżniamy następujące instrumenty polityki społecznej:

Funkcje świadczeń są następujące:

W ramach gospodarstw domowych realizowane są następujące funkcje społeczne:

Techniki zabezpieczenia społecznego:

Cechy rodziny:

Wielkość statystyczna opisująca nasilenie zjawiska bezrobocia w danej populacji to:

stopa bezrobocia

Bezrobocie wynikające z nieaktywności struktury podaży siły roboczej i popytu na nią na rynku pracy. Wynikać również może z szybkich zmian strukturalnych zachodzących w gospodarce, za którymi nie nadążą szkolnictwo zawodowe i ogólne.

strukturalne

bezrobocie wynikające z postępu technicznego, automatyzacji i mechanizacji procesów wytwórczych, które mają charakter praco-oszczędny

technologiczne

Bezrobocie wywołane spadkiem popytu konsumpcyjnego i inwestycyjnego, który powoduje zbyt małe wykorzystanie zdolności produkcyjnych pzedsiębiorstw

koniunkturalne

Bezrobocie będące rezultatem ruchu zatrudnionych na rynku pracy; dotyczy ludzi zmieniających zawód, pracę, przenoszących się do innej miejscowości

frykcyjne

Bezrobocie będące efektem wahań aktywności gospodarczej w różnych porach roku, spowodowanych zmianą warunków klimatycznych

sezonowe