Fiszki

PChA

Test w formie fiszek
Ilość pytań: 98 Rozwiązywany: 250 razy
W miareczkowaniach red-ox jako wskaźnika stosuje się
kwas difenyloaminasulfonowy
oranż metylowy
fenoloftaleina
kwas difenyloaminasulfonowy
Substancją stosowaną do nastawiania miana NaOH jest
HCl
H2C2O4
Na2B4O2
H2C2O4
Wskaźniki stosowane w alkacymetrii są
słabymi kwasami organicznymi
solami słabych kwasów organicznych
słabymi zasadami organicznymi
słabymi kwasami organicznymi
Jeżeli Vpr>Vpk to błąd miareczkowania jest
dodatni
spowodowany błędem kropli
ujemny
ujemny
Błąd bezwzględny miareczkowania można wyrazić jako
Vpk-Vpr
Vpr - Vpk
((Vpr-Vpk)/Vpr )*100%
Vpk-Vpr
Miano to liczba gramów substancji w
100ml roztworu miareczkującego
1ml r-ru miareczkowanego
1ml roztworu miareczkującego
1ml roztworu miareczkującego
Za zatrzymywanie oznaczanych składników na złożach jonitów odpowiedzialne są oddziaływania
hydrofobowe
polarne
elektrostatyczne
elektrostatyczne
W ekstrakcji do fazy stałej z użyciem krzemionki chemicznie związanej z grupami alkilowymi C18 sorbent i eluent są odpowiednio
polarny i niepolarny
niepolarny i polarny
oba niepolarne
niepolarny i polarny
Podział składnika A pomiędzy 2 niemieszające się ze sobą fazy f1 i f2(składnik A zajmuję f1, składnik B f2) opisuje współczynnik podziału ka równy
Caf2/Cbf2
Caf1/Cbf2
Caf1/Cbf1
Caf1/Cbf1
W wyniku stopienia TiO z K2S2O7 powstały stop zawiera
Ti(SO3)2 i K2SO3
Ti(SO4)2 i K2SO4
TiS2 i K2S
Ti(SO4)2 i K2SO4
Do stopienia próbki zawierającej glikokrzemiany i/lub krzemiany nadają się topniki
Na2O3
B2O3
KOH
KOH
Próbkę zawierającą HgS można roztworzyć przy użyciu stężonych
HNO3
HNO3 + H2SO4
HCl + HNO3
HCl + HNO3
W wyniku reakcji roztwarzania stopu zawierającego Cu i Ni w stężonym roztworze HNO3 powstają
CuO, Ni2+, H2O, NO
Cu2+, Ni2+, H2
Cu2+, Ni2+, H2O, NO
Cu2+, Ni2+, H2O, NO
W rozkładach na mokro systemach otwartych próbki o masach od 1 do 10g roztwarza się przy użyciu odczynników utleniających przez
ogrzewanie w bombie ciśnieniowej
ogrzewanie i wspomagania energią mikrofalową
ogrzewanie
ogrzewanie
Liofilizację i dodatek biocydów do próbek stosuje się w celu
spowolnienia procesów fizycznych i reakcji fotochemicznych
ich wysuszenia i spowolnienia reakcji biochemicznych
ich wysuszenia i spowolnienia reakcji chemicznych
ich wysuszenia i spowolnienia reakcji biochemicznych
Im stężenie oznaczonego składnika w probówce jest mniejsze, tym dokładność i precyzja oznaczania są:
pozostają bez zmian
znacznie mniejsze
znacznie większe
znacznie mniejsze
oznaczono składniki dwiema metodami, tj m1 i m2. dla serii pomiarowej uzyskanej z zastosowania m1 błąd bezwzględny wynosił -1.3 mg/dz3 a odchylenie standardowe 0.23mg/dm3, natomiast dla m2 odpowiednio 2.2mg/dm3 oraz 0.12mg/dm3. Prawdziwe jest stwierdzenie :
m1 jest bardziej dokładna, ale mniej precyzyjna niż m2
m1 jest bardziej dokładna i bardziej precyzyjna od m2
m1 jest mniej dokładna, ale bardziej precyzyjna od m2
m1 jest bardziej dokładna, ale mniej precyzyjna niż m2
W toku postępowania analitycznego oznaczono zawartość składnika w roztworze na poziomie 125mg/dm3. wiedząc ze prawdziwa zawartość tego składnika jest 122mg/dm3 błędy względny i bezwzględny wynoszą odpowiednio
2,4% i 3,00 mg/dm3
2,4% i -3,0 mg/dm3
-2,4% i 3 mg/dm3
2,4% i 3,00 mg/dm3
Dla dwóch metod absorpcyjnych umożliwiających oznaczenie tego samego składnika w roztworach próbek ( w mg/dm3) podane są równania funkcji analitycznych f1(c)=0,25xC+0,02 dla 0,01
czułość f2 jest większa od czułości f1
czułość f1 jest większa od f2
zakres zastosowania f1 jest większy od f2
czułość f2 jest większa od czułości f1
Specyficzność metody jest to możliwość jej zastosowania w określonych warunkach do wykrywania lub oznaczania
kilku różnych składników
tylko od jednego konkretnego składnika
kilku składników o podobnych właściwościach
tylko od jednego konkretnego składnika

Powiązane tematy

Inne tryby