Fiszki

Ortopedia testowe

Test w formie fiszek Orto-srorto
Ilość pytań: 30 Rozwiązywany: 4097 razy
Który z mięśni nie należy do pierścienia rotatorów:
m. naramienny
m. obły mniejszy
m. nadgrzebieniowy
m. podłopatkowy
m. naramienny
Przy złamaniu obojczyka u osoby dorosłej unieruchomienie nosi się:
c. ponad 8 tyg
nie stosuje się unieruchomienia
4-6 tyg
2-3 tyg
4-6 tyg
Złamanie obojczyka typu ”zielonej gałązki":
d. A i C prawidłowe
b. jest jednym z najpoważniejszych złamań
c.jest złamaniem bez przemieszczenia
a. występuje głównie u dzieci
d. A i C prawidłowe
Metoda leczenia z wyboru w nawykowym zwichnięciu stawu ramiennego jest:
leczenie operacyjne
podanie hydrokortyzonu do stawu w odstępach 2-tygodniowych
wszczepienie endoprotezy stawu ramiennego
intensywne ćwiczenia fizyczne, zwiększanie ruchomości w stawie
e. żadne z powyższych
leczenie operacyjne
e. żadne z powyższych
Przyczyną trzaskającej łopatki jest:
a. haczykowate zagięcie górnego kąta łopatki
d. A i C
e. A, B i C
b. obecność guzka Luschki
c. nierówności żeber znajdujące się naprzeciw górnego kąta chorej łopatki
e. A, B i C
Bursitis subdeltoidea cechuje się bolesnością przy:
przywodzeniu ramienia
rotowaniu ramienia
odwodzeniu ramienia
prostowaniu ramienia
zginaniu ramienia
odwodzeniu ramienia
Zmiany zwyrodnieniowo-zniekształcające stawu ramiennego objawiają się: 1. bólem barku 2. nadmierną ruchomością 3. promieniowaniem bólu do przeciwległej kończyny 4. ograniczeniem odwodzenia 5. ograniczeniem rotacji
1, 4, 5
1, 2, 3, 4, 5
1, 2, 4, 5
1, 3, 4
1, 4, 5
Do najczęściej spotykanych klinicznych objawów złamanych żeber w czasie badania fizykalnego należą:
Wszystkie wymienione objawy
Samoistna lub uciskowa bolesność w miejscu urazu
Ograniczenie ruchomości części klatki piersiowej
Ból w czasie wdechu
Wszystkie wymienione objawy
Wskazaniem do przekazania chorego celem leczenia w specjalistycznym ośrodku urazowym jest złamanie:
2 żeber
3 lub więcej żeber
żadne z wymienionych
V i VI żebra po str. lewej
3 lub więcej żeber
Jednym z najcięższych objawów uszkodzeń struktur kostnych klatki piersiowej jest wiotka klatka piersiowa, któremu, jeżeli towarzyszy uszkodzenie tkanki płucnej, śmiertelność zbliża się do 30%. Wiotką klatkę piersiowa możemy rozpoznać, gdy:
Złamanie mostka i łopatki
Złamaniu uległy 4 żebra po tej samej stronie klatki piersiowej z krwawieniem do j. opłucnej
Złamaniu uległy co najmniej trzy kolejne żebra w dwóch miejscach (w obrębie tego samego żebra) lub gdy nastąpiło oddzielenie trzech chrząstek żebrowych z równoczesnym bocznym złamaniem odpowiadających im żeber
Złamanie mostka
Złamaniu uległy co najmniej trzy kolejne żebra w dwóch miejscach (w obrębie tego samego żebra) lub gdy nastąpiło oddzielenie trzech chrząstek żebrowych z równoczesnym bocznym złamaniem odpowiadających im żeber
Objawy kliniczne odmy opłucnowej są przyczyną różnego stopnia zaburzeń wentylacyjnych pod postacią: duszności, przyspieszenia częstości oddechów, przyspieszenia akcji serca, sinicy. Objawy te mogą być najsilniej manifestowane w:
Samoistnej odmie opłucnowej
Odmie prężnej-wentylowej
Płaszczowej odmie opłucnowej
Urazowej odmie opłucnowej
Odmie prężnej-wentylowej
Postępowaniem z wyboru u poszkodowanego, u którego stwierdzamy odmę prężną jest:
Ułożenie chorego na boku i podanie tlenu
Podanie leków uspakajających
Zabieg operacyjny
Natychmiastowe nakłucie i odessanie powietrza z jamy opłucnej
Natychmiastowe nakłucie i odessanie powietrza z jamy opłucnej
Krwiak opłucnej stwierdza się u 21-86 % leczonych z obrażeniami klatki piersiowej i jest on najczęstszą przyczyną hipotonii stwierdzanej podczas przyjęcia do leczenia. Bezwzględnym wskazaniem dla doraźnej torakotomii jest: (podział krwiaków małe: 300-400 ml; średnie do 1500 ml; duże &rt;1500ml)
Zatrzymanie krążenia i oddychania
Ewakuacja 1000 ml bezpośrednio po założeniu drenażu lub gdy przez następną godzinę obserwacji od zastosowania sączkowania opłucnej drenaż ok. 200 ml
ewakuacja &rt;1500 ml bezpośredni po założeniu drenażu lub gdy przez następne 4 godziny obserwacji od zastosowaniu sączkowania opłucnej drenaż &rt;ok. 200 ml (lub powyżej 300 ml/h prze kolejne 3 godziny)
Utrata przytomności
ewakuacja &rt;1500 ml bezpośredni po założeniu drenażu lub gdy przez następne 4 godziny obserwacji od zastosowaniu sączkowania opłucnej drenaż &rt;ok. 200 ml (lub powyżej 300 ml/h prze kolejne 3 godziny)
Najczęstsze kliniczne objawy uszkodzenia dróg oddechowych w następstwie urazu tępego to:
Duszność, stridor, rozedma podskórna na szyi, rozedma śródpiersia, odma opłucnowa z krwiakiem
Duszność, rozedma śródpiersia, odma opłucnej, rozedma podskórna na szyi
Rozedma podskórna na szyi, rozedma śródpiersia, odma opłucnowa z krwiakiem, złamanie mostka i trzech pierwszych żeber (żebra I-III łamią się najrzadziej, świadczy o silnym urazie)
Odma pozaotrzewnowa, rozedma podskórna na szyi, krwioplucie, zmiana zabarwienia głosu, duszność
Odma pozaotrzewnowa, rozedma podskórna na szyi, krwioplucie, zmiana zabarwienia głosu, duszność
Najczęściej stłuczeniu płuca towarzyszą inne ciężkie obrażenia w obrębie klatki piersiowej takie jak:
Obrażenia głowy, obrażenia kończyn, pęknięcie przełyku, uszkodzenia tchawicy
Złamanie kończyny dolnej po stronie uszkodzenia klatki piersiowej
Złamanie żeber i/lub mostka, odma i i/lub krwiak jamy opłucnej
uszkodzenia głównych pni naczyniowych, pęknięcia przełyku, złamania kręgosłupa
Złamanie żeber i/lub mostka, odma i i/lub krwiak jamy opłucnej
Stłuczeniu płuca mogą towarzyszyć uszkodzenia innych okolic ciała takich jak:
Głowy, kończyn, narządów jamy brzusznej
Narządów jamy brzusznej, przepony, tchawicy, oskrzeli
Głowy, kończyn, kręgosłupa
Kończyn, przełyku, mostka
Narządów jamy brzusznej, przepony, tchawicy, oskrzeli
Ból w obrębie klatki piersiowej, duszność, szmer naczyniowy w dole nadobojczykowym, bóle w okolicy międzyłopatkowej, ból w czasie połykania, hipotonia, nadciśnienie w kończynach górnych, skurczowy szmer wyrzutu serca, całkowity brak tętna w obu okolicach pachwinowych są objawami uszkodzenia:
Aorty piersiowej
Przełyku górnym odcinku części piersiowej
Oskrzela głównego w okolicy wnęki płuca po stronie lewej
Tchawicy 2.5 cm nad ostrogą
Aorty piersiowej
Triada Becka to:
niepokój poszkodowanego, hipotonia, słabo wyczuwalne tętno na obwodzie
słabo wyczuwalne tętno na obwodzie, mocno wypełnione żyły szyjne, osłabienie tonów serca
Mocno wypełnione żyły szyjne, niski „woltaż” załamków krzywej EKG, wysokie &rt;10 Hg OCŻ
Wysokie &rt;15 mm Hg OCŻ, hipotonia nie mająca związku z utratą krwi, osłabienie (ściszenie) tonów serca
Wysokie &rt;15 mm Hg OCŻ, hipotonia nie mająca związku z utratą krwi, osłabienie (ściszenie) tonów serca
Perikardiocenteza to:
d. Drenaż worka osierdziowego
a. Nakłucie worka osierdziowego
b. Bezpośredni masaż serca
c. Cewnikowanie serca
a. Nakłucie worka osierdziowego
Do późnych powikłań tracheotomii nie należy:
Zwężenie tchawicy

Powiązane tematy

Inne tryby