Fiszki
Biochemia I egzamin Dobryszycki
Test w formie fiszek Biochemia I egzamin Dobryszycki
Ilość pytań: 71
Rozwiązywany: 8757 razy
8 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących funkcjonowania przekaźników drugorzędowych w kaskadzie fosfatydyloinozytolowej są poprawne?
c. DAG zwiększa powinowactwo PKC do jonów Ca2+..
d. PKC wymaga jonów Ca2+ do swojej aktywności.
a. Diacyloglicerol (DAG) aktywuje kinazę białek A (PKA).
b. Większość efektów wywołanych przez IP3 i DAG jest synergistycznych.
e. IP3 uwalnia jony Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego.
c. DAG zwiększa powinowactwo PKC do jonów Ca2+..
d. PKC wymaga jonów Ca2+ do swojej aktywności.
b. Większość efektów wywołanych przez IP3 i DAG jest synergistycznych.
e. IP3 uwalnia jony Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego.
9 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących przenośników drugiego rzędu są prawdziwe?
c. Przenośnik symportowy przenosi równocześnie dwie różne substancje w tę samą stronę przy czym jedną wbrew gradientowi potencjału elektrochemicznego, a druga zgodnie z tym gradientem.
e. Przenośnik symportowy Na+-glukoza transportuje cząsteczki glukozy do wnętrza komórki wbrew gradientowi jej stężeń.
d. Wymiennik Na+-Ca2+ wykorzystuje gradient jonów Na+ w celu zwiększenia stężenia jonów Ca2+ w komórce.
b. Stan energetyczny komórki i stosunek stężeń ATP/ADP nie ma żadnego wpływu na transport przez przenośniki drugiego rzędu, ponieważ nie przeprowadza on hydrolizy ATP.
a. Permeaza laktozy w celu transportu laktozy wykorzystuje gradient jonów Na+.
c. Przenośnik symportowy przenosi równocześnie dwie różne substancje w tę samą stronę przy czym jedną wbrew gradientowi potencjału elektrochemicznego, a druga zgodnie z tym gradientem.
e. Przenośnik symportowy Na+-glukoza transportuje cząsteczki glukozy do wnętrza komórki wbrew gradientowi jej stężeń.
10 Każdemu z aktywnych przenośników wymienionych w lewej kolumnie przyporządkuj odpowiednią przenoszoną grupę
lipoamid
FADH2
pirofosforan tiaminy
ATP
. S-adenozylometionina
biotyna
urydynodifosforan glukozy
acylowa
elektrony
aldehydowa
fosforanowa
metylowa
CO2
glukoza
lipoamid
acylowa
FADH2
elektrony
pirofosforan tiaminy
aldehydowa
ATP
fosforanowa
. S-adenozylometionina
metylowa
biotyna
CO2
urydynodifosforan glukozy
glukoza
13.1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych biorących udział w przekazywaniu impulsu nerwowego są prawdziwe?
Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem
. Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest większa dla jonów K+ , niż dla jonów Na+
a. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie presynaptycznej.
d. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje równoczesne otwarcie kanału sodowego i potasowego.
e. Ze względu na podobny charakter jonów Na+ i K+, kanał potasowy wykazuje podobną przepuszczalność dla obu tych jonów
f. Kanały sodowe i potasowe są przepuszczalne dla jonów Na+ i K+ odpowiednio do momentu, w którym potencjał błonowy osiąga wartość potencjału spoczynkowego
c. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje otwarcie najpierw kanału potasowego, a następnie sodowego
h. Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+.
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
13.3 Stężenie jonów Na+ na zewnątrz i w środku komórki wynosi odpowiednio: 143 i 14,0 mM, a stężenie jonów K+ odpowiednio: 4,0 i 157 mM. Potencjał transbłonowy układu w temperaturze 37°C wynosi - 50 mV. R = 8.31 J•K-1•mol-1, F = 96.5 kJ•V-1•mol-1.
d. Gdyby potencjał transbłonowy był równy zeru, transport jonów K+ do wnętrza komórki wymagałby mniejszego nakładu energetycznego, niż przy potencjale wynoszącym - 50 mV.
e. Równoczesny transport jonów Na+ na zewnątrz komórki oraz jonów K+ do środka komórki w tych warunkach może przeprowadzać wyłącznie pompa Na+-K+ hydrolizująca ATP.
b. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu K+ na zewnątrz komórki wynosi około -4,6 kJ•mol-1, a transportu jonu K+ do środka komórki około +4,6 kJ•mol-1.
c. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu Na+ na zewnątrz komórki wynosi około +10.8 kJ•mol-1, a transportu jonu Na+ do środka komórki około -10.8 kJ•mol-1.
a. Wymieniony w tym zadaniu potencjał transbłonowy mógłby być wytwarzany przez kanał błonowy jonów Na+ oraz niezależny kanał błonowy jonów K+.
e. Równoczesny transport jonów Na+ na zewnątrz komórki oraz jonów K+ do środka komórki w tych warunkach może przeprowadzać wyłącznie pompa Na+-K+ hydrolizująca ATP.
b. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu K+ na zewnątrz komórki wynosi około -4,6 kJ•mol-1, a transportu jonu K+ do środka komórki około +4,6 kJ•mol-1.
13.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych są prawdziwe?
b. Kanały bramkowane potencjałem stają się przepuszczalne dla odpowiednich jonów dopiero po przekroczeniu odpowiedniej wartości potencjału transbłonowego.
f. Białkowe kanały błonowe są zbudowane zwykle z wielu podjednostek, a średnica poru wzrasta wraz z ilością tych podjednostek.
h. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów i niewielkich metabolitów.
j. Białkowe kanały błonowe wykazują właściwości allosteryczne.
c. Selektywność kanału bramkowanego ligandem zmienia się w zależności od tego, czy jest on związany ze swoim ligandem, czy nie.
g. Kanały błonowe wykorzystując źródła energii swobodnej takie jak ATP prowadzą transport jonów lub cząsteczek w kierunku termodynamicznie niekorzystnym.
d. Niektóre kanały błonowe wykazują selektywność wobec poszczególnych jonów.
a. Odpowiednio długie otwarcie kanału błonowego prowadziłoby do wyrównania stężeń po obu stronach błony, jednak w warunkach fizjologicznych otwarcie kanału jest zwykle krótkotrwałe.
e. Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem.
i. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów, niewielkich metabolitów i większości białek. (
h. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów i niewielkich metabolitów.
j. Białkowe kanały błonowe wykazują właściwości allosteryczne.
d. Niektóre kanały błonowe wykazują selektywność wobec poszczególnych jonów.
a. Odpowiednio długie otwarcie kanału błonowego prowadziłoby do wyrównania stężeń po obu stronach błony, jednak w warunkach fizjologicznych otwarcie kanału jest zwykle krótkotrwałe.
13.5 Które z poniższych stwierdzeń opisujących kanał potasowy są poprawne:
c. Kanał pokrywa większość kosztów odwodnienia K+, ponieważ umożliwia kompensujące odziaływania z grupami aminowymi wyściełającymi filtr selektywności
b. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawidłowe.
a. Kanał K+ umożliwia transport jonów sodowych tylko w obecności ATP, gdyż wydatek energii swobodnej niezbędny do dehydratacji jonu sodowego jest znaczny
d. Kanał potasowy z Streptomyces.lividans ma kształt stożka, otwór po węższej stronie zwany filtrem selektywności powoduje, że tylko jony potasowe mogą swobodnie wnikać do wnętrza kanału, natomiast szeroki otwór po stronie docelowej umożliwia szybką dyfuzję jonów do cytoplazmy.
e. W pierwszym odcinku kanału potasowego dochodzi do hydratacji jonu, aby ten mógł swobodnie przemieścić się do filtru selektywności
b. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawidłowe.
7 Błonowy potencjał równowagowy dla jonów K+ można zdefiniować jako wartość napięcia, które ustali się w poprzek błony wtedy, gdy strumień jonów K+ wpływających do komórki będzie równy strumieniowi jonów K+ wypływających z komórki. Wiadomo, że wartość potencjału równowagowego dla jonów potasowych w przypadku pewnego neuronu wynosi - 85 mV w temperaturze 37°C. R = 8.31 J•K-1•mol-1, F = 96.5 kJ•V-1•mol-1.
b. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy wyższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
a. W podanych warunkach w stanie równowagi stężenie jonów K+ wewnątrz komórki i na zewnętrz jest takie samo.
c. W podanych warunkach stosunek stężenia jonów K+ wewnątrz komórki do stężenia jonów K+ na zewnętrz komórki w stanie równowagi wynosi około 0,041.
d. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy niższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
c. W podanych warunkach stosunek stężenia jonów K+ wewnątrz komórki do stężenia jonów K+ na zewnętrz komórki w stanie równowagi wynosi około 0,041.
d. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy niższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
9 Na poniższym rysunku przedstawiono schematycznie system transportu czterech substancji chemicznych: X, Y, Z oraz S, który realizowany jest przez trzy białka, oznaczone literami A, B i C, zlokalizowane w błonie komórkowej. Które z poniższych stwierdzeń na temat tego systemu transportu i jego elementów są prawdziwe?
d. Substancja Z może być transportowana do wnętrza komórki aktywnie z wykorzystaniem gradientu stężenia substancji Y, utworzonego przez pompę A.
e. Białko B jest antyporterem substancji Y względem substancji Z.
g. Białko B jest symporterem substancji Y względem substancji Z. (antyporterem)
b. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X, Y, Z oraz S są odpowiednio: K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C ma wpływ na import glukozy (Z) do komórki
a. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X,Y,Z oraz S są odpowiednio K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C nie ma wpływu na import glukozy (Z) do komórki.
f. Ponieważ białko B nie jest ATPazą nie może przeprowadzać aktywnego importu substancji Z do komórki.
c. Białko A jest kanałem jonowym utrzymującym gradient stężenia substancji X oraz Y w poprzek błony komórkowej.
e. Białko B jest antyporterem substancji Y względem substancji Z.
b. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X, Y, Z oraz S są odpowiednio: K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C ma wpływ na import glukozy (Z) do komórki
11 Które ze stwierdzeń o 1,4,5-trifosforanie inozytolu są poprawne?
a. może być inaktywowane gwałtownie przez fosfatazy lub kinazy
b. otwiera kanały jonowe dla Ca2+ w błonach retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego
a. może być inaktywowane gwałtownie przez fosfatazy lub kinazy
b. otwiera kanały jonowe dla Ca2+ w błonach retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego
1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących błon biologicznych są prawdziwe?
e. Błony są funkcjonalnie symetryczne.
c. Obecność cholesterolu powoduje zwiększenie płynności błony.
d. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest identyczny, ale dyfuzja poprzeczna lipidów z jednej warstwy do drugiej jest utrudniona termodynamicznie
m. Błony są funkcjonalnie asymetryczne, podczas gdy strukturalnie symetryczne.
h. Są strukturami symetrycznymi, co wynika z symetrycznej natury dwuwarstwy lipidowej
l. Model płynnej mozaiki dotyczy błon zbudowanych z jednej warstwy lipidów.
o. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest zawsze identyczny
j. Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
a. Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek
k. Dla większości błon zawartości białek w błonach stanowi ok.25% w stosunku do lipidów
b. Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
f. Zawierają węglowodany, które kowalencyjnie są związane do białek i lipidów.
j. Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
a. Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek
b. Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
2 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących lipidów błon biologicznych są prawdziwe?
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
Fosfatyd to najprostsza sfingomielina.
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosforanowego.
Podobnie jak sfingomieliny, glikolipidy zawierają w swej budowie resztę kwasu fosforanowego
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
12.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących białek błonowych są prawdziwe?
m. Ultrawirowanie pozwala oddzielić białka integralne od błony.
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem integralnym
l. Integralne białka błonowe zawsze przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
Białka mogą być związane z błoną poprzez powierzchnie utworzone przez hydrofobowe reszty boczne aminokwasów lub poprzez kowalencyjnie związane z białkami grupy hydrofobowe
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Niemożliwe jest przewidzenie obecności helis transbłonowych w białku tylko na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Aspiryna blokuje aktywność kanału potasowego.
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem peryferyjnym.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony zewnętrznej komórki.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem integralnym
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
1 Karbamoilotransferaza asparaginianowa (ATCaza):
jej substratami do reakcji jest asparagina i karbamoilofosforan.
c. CTP hamuje ją na drodze sprzężenia zwrotnego.
a. ATP jest jej inhibitorem
c. CTP hamuje ją na drodze sprzężenia zwrotnego.
3 Zaznacz poprawną odpowiedź na temat strategii regulacji enzymów:
d. cykliczny AMP aktywuje kinazę białkową A zmieniając jej strukturę czwartorzędową
b. p-Hydroksyrtęciobenzen oddziałuje z kluczowymi resztami seryny w ACTazie.
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących fosforylacji białek są prawdziwe?
. Fosfatazy białkowe są fosfotransferazami ponieważ usuwają grupy fosforanowe ze zmodyfikowanych białek
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
g. Reakcja defosforylacji białka jest odwróceniem reakcji fosforylacji, dlatego jest niekorzystna termodynamicznie.
d. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
c. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być albo ATP albo ADP, ale nie AMP, ponieważ AMP nie zawiera wysokoenergetycznego wiązania.
h. Zarówno reakcja fosforylacji, jak i reakcja defosforylacji białka są korzystne termodynamicznie
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
i. Tzw. kinazy białkowe, to białkowe enzymy fosforylujące zarówno związki niskocząsteczkowe, jak i makrocząsteczki
e. Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
d. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
e. Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu
5 Które stwierdzenia o cAMP są prawdziwe?
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
b. cAMP wiąże się z katalityczną podjednostką PKA i aktywuje enzym allosteryczny.
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
d. coś, że cAMP jest wiązane do aktywnego hormonu
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
6 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kinazy białkowej A (PKA) są prawdziwe?
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
g. Podjednostki regulatorowe zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową, która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
f. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę pierwszorzędową
a. W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
d. cAMP wiąże się do podjednostki katalitycznej PKA, co prowadzi do jej oddysocjowania od podjednostki regulatorowej.
b. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do fosforylacji tzw. sekwencji pseudosubstratowej i w efekcie aktywuje PKA.
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
e. cAMP wiąże się do podjednostek katalitycznych PKA, co prowadzi do allosterycznej aktywacji tego enzymu
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
a. W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową
7 Które z poniższych stwierdzeń na temat chymotrypsynogenu (ChTg) oraz procesu jego aktywacji są prawdziwe?
e. ChTg posiada szczątkową aktywność katalityczną, która jest istotna w procesie jego aktywacji
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową
f. Pierwsza aktywna forma chymotrypsyny powstaje z ChTg po rozcięciu dwóch wiązań peptydowych
c. ChTg jest nieaktywny, ponieważ ani triada katalityczna, ani wnęka wiążąca substrat, nie są w nim zupełnie ukształtowane.
a. Stabilną formą aktywnego enzymu jest tzw. chymotrypsyna pi
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową
8 Które zdania dotyczące proteaz serynowych: trypsyny, chymotrypsyny i elastazy są prawdziwe?
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
f. Są syntetyzowane jako nieaktywny zymogen.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.