Zmiany osobowości, nastroju, zaburzenia zachowania przy dość dobrze zachowanej pamięci, wesołkowatość lub
depresja, odhamowanie w sferze popędowej, hiperoralność, zachowania użytkownika (używanie przedmiotów
znajdujących się w polu widzenia niezależnie od tego, czy istnieje taka potrzeba) są charakterystyczne dla:
Otępienia czołowo-skroniowego