Fiszki
Środki stylistyczne w prozie i poezji
Test w formie fiszek Test dotyczące środków stylistycznych, występujących w prozie i poezji, przydatny do egzaminów typu egzamin gimnazjalny, matura POLECAM:-)
Ilość pytań: 25
Rozwiązywany: 10255 razy
błąd składniowy zniekształcający budowę zdania, powodujący zanik związku logicznego między jego członami; inaczej jest to wypowiedź zorganizowana pod względem składniowym tak, że jej poszczególne człony kłócą się z porządkiem logicznym zdania i są niepoprawne pod względem gramatycznym
anakolut
asyndeton
echolalia
gradacja
anakolut
Terminy przeciwstawne to
antonimy
Aliteracja występuje w wyrażeniu:
leśna, drewniana kaplica
Karol jest Bożym sługą
biją Boże bębny
Spójrz na mnie Boże
biją Boże bębny
Szybko zbudź się,<br /&rt;Szybko wstawaj,<br /&rt;Szybko z nami idź<br /&rt;<br /&rt;to:
anafora
anakolut
epitafium
epifora
anafora
zabieg językowy, polegający na nadawaniu nie będącym ludźmi przedmiotom, pojęciom, zjawiskom, zwierzętom itp. cech ludzkich i ludzkich motywów postępowania
antropomifizacja
Które zdanie nie jest apostrofą??
Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani
Smutno mi, Boże
To zbyt piękne by mogło być prawdziwe
Czego chcesz od nas, Panie, za twe hojne dary?
Bogurodzica dziewica, Bogiem sławienia Maryja
To zbyt piękne by mogło być prawdziwe
Archaizmy w formie przestarzałej, które są jeszcze używane, lecz postrzegane jako dawne, nazywamy
anachronicznymi
środek stylistyczny polegający na łączeniu zdań lub ich części bez użycia spójnika. Np.: przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem.
gradacja
enumeracja
asyndeton
lipogram
asyndeton
Dialektyzacja, czyli stylizacja gwarowa, występuj np. w:
"Chłopach" Reymonta
"Mistrzu i Małgorzacie" Bułhakowa
"Na Skalnym Podhalu" Tetmajera
"Przedwiośniu" Żeromskiego
"Chłopach" Reymonta
"Na Skalnym Podhalu" Tetmajera
opuszczenie elementu zdania oczywistego ze względu na kontekst wypowiedzi
elipsa
Określenie wyrażające oczywistą właściwość danego przedmiotu
epitet tautologiczny
epitet homerycki
epitet metaforyczny
epitet wartościujący
epitet tautologiczny
jesień życia, trzeci wiek zamiast starość to
eufemizm
pozbawione wyraźnego sensu układy głoskowe, przypominające słowa rodzime lub obce, np. abrakadabra. Często spotykane w twórczości ludowej (zaklęcia, przyśpiewki).
glosolalia
Ferdydurke i Trans-Atlantyk Gombrowicza uchodzą za przykłady:
ironii
groteski
dialektyzacji
archaizmów
groteski
Hiperbola występuje w zdaniu:
Jesteś głupi jak osioł!
Powtarzałem ci to tysiąc razy!
Malutki śliczny kociaczek
Rozłożysty dąb
Powtarzałem ci to tysiąc razy!
Najpopularniejsza polska inwokacja występuje w:<br /&rt;
Potopie
Panu Tadeuszu
Opowiadaniach Borowskiego
Konradzie Wallenrodzie
Panu Tadeuszu
forma instrumentacji głoskowej polegająca na takiej budowie tekstu, aby składał się on z wyrazów, w których nie występuje określona głoska, szczególnie częsta w danym języku
lipogram
Zestawienie dwóch przeciwieństw. Służy uwydatnieniu cech charakterystycznych opisywanego przedmiotu.
kontrast
Do funkcji ironii należy:
zacieśnienie więzi z grupą, zjednanie sobie publiczności.
okazanie dystansu wobec zjawisk, osób – również wobec samego siebie
urozmaicenie wywodu;
wzmocnienie myśli, argumentu;
wykpienie poglądów, postępowania, postawy, cech przeciwnika
zacieśnienie więzi z grupą, zjednanie sobie publiczności.
okazanie dystansu wobec zjawisk, osób – również wobec samego siebie
urozmaicenie wywodu;
wzmocnienie myśli, argumentu;
wykpienie poglądów, postępowania, postawy, cech przeciwnika
figura retoryczna mająca na celu zastąpienie nazwy jakiegoś przedmiotu lub zjawiska nazwą innego, pozostającego z nim w uchwytnej zależności.
metonimia
pirat drogowy to neologizm:
stylistyczny
znaczeniowy
słowotwórczy
frazeologiczny
frazeologiczny
Ogień krzepnie, blask ciemnieje to przykład:
dialektyzacji
oksymoronu
ironii
epitetu wartościującego
oksymoronu
to wyraz naśladujący dźwięki i odgłosy naturalne, w tym dźwięki wydawane przez zwierzęta
onomatopeja
swobodna przeróbka tekstu, która rozwija i modyfikuje treść oryginału, zachowując jednak jego zasadniczy sens.
parafraza
zdanie wtrącone w nawias, uzupełniające wypowiedź, niekoniecznie powiązane kontekstowo z całością tekstu.
parenteza