Fiszki
DENDROMETRIA
Test w formie fiszek Dendrometria (gr. déndron – drzewo; metréō – mierzę) – nauka zajmująca się metodami pomiaru drzew i drzewostanów. Przede wszystkim określa się: miąższość, przyrost miąższości, wiek drzew i drzewostanów.
Ilość pytań: 72
Rozwiązywany: 7379 razy
Co to jest przeciętna wysokość wg. Loreya?
jest to średnia arytmetyczna wysokość pomierzonych drzew w drzewostanie
jest to średnia arytmetyczna wysokość 100 najwyższych drzew w drzewostanie
jest to średnia arytmetyczna wysokość losowo wybranych drzew w drzewostanie
jest to średnia wysokość drzew drzewostanu ważona jego przekrojem pierśnicowym
jest to średnia wysokość drzew drzewostanu ważona jego przekrojem pierśnicowym
Co to jest rejestr pierśnic drzewostanu?
rejestr wszystkich pomierzonych piersnic w drzewostanie
wykaz pierśnic drzew w drzewostanie
wykaz pierśnic drzew podlegających pomiarowi wysokości
zapis uproszczony szeregu rozdzielczego pierśnic drzew w drzewostanie
zapis uproszczony szeregu rozdzielczego pierśnic drzew w drzewostanie
Coroczny przyrost grubości drzewa wynika z:
odkładania co roku nowych komórek drewna, w całym pniu w obrębie drewna wczesnego
odkładania co roku nowych komórek drewna, rozmieszczonych równomiernie w calym pniu
odkładania co roku nowej warstwy komórek drewna w zewnętrznej, podkorowej części pnia
odkładania co roku nowej warstwy komórek drewna w wewnetrznej, przyrdzeniowej części pnia
odkładania co roku nowej warstwy komórek drewna w zewnętrznej, podkorowej części pnia
Do oceny dokładności wzorów dendrometrycznych służy:
błąd pomiaru cechy
błąd przyrządu pomiarowego
błąd procentowy zasadniczy
błąd procentowy wtórny
błąd procentowy wtórny
Empiryczna ocena dokładności wzorów dendrometrycznych polega na:
ocenie stosunku błędu absolutnego do blędu procentowego wtórnego dla określonego wzoru
ocenie błędów (absolutnego, procentowego) określonego wzoru na podstawie pomiarów rzeczywistych drzew
ocenie blędów ( absolutnego, procentowego) określonego wzoru dla bryl obrotowych o znanym wykładniku kształtu
ocenie możliwosci występowania paradoksu ksylometrycznego dla określonego wzoru
ocenie błędów (absolutnego, procentowego) określonego wzoru na podstawie pomiarów rzeczywistych drzew
Empiryczne sposoby określania pierśnicowej liczby kształtu wg. sposobów Strzeleckiego, Kunzego lub Schiffla zbudowane są na podstawie:
silnej zależności niędzy wykładnikiem kształtu, a pierśnicową liczba ksztaltu
silnej zależności między ilorazem q2, a pierśnicową liczba kształtu
silnej zależności między piersnicą, a pierśnicowa liczba kształtu
silnej zależności między wysokością drzewa, a pierśnicową liczbą kształtu
silnej zależności między ilorazem q2, a pierśnicową liczba kształtu
Iloraz kształtu (q2) to:
stosunek grubości przy podstawie drzewa do jego piersnicy
stosunek grubości w połowie drzewa do pierśnicy
stosunek pierśnicy do gruboci w 1/10 długości drzewa
stosunek grubości w połowie drzewa do jego podstawy
stosunek grubości w połowie drzewa do pierśnicy
Jednym ze sposobów określania przyrostu wysokości drzewa za ostatni okres jest:
obliczenie go ona podstawie stosunku grubości drzewa w korze i bez kory
pomiar odpowiedniej ilości okólków od wierzchołka
pomiar odpowiedniej ilości okółków od podstawy
wykonanie nawiertu swidrem Pressslera w połowie strzały
pomiar odpowiedniej ilości okólków od wierzchołka
Jeżeli bryła równoważna strzale jest stożkiem to:
smukłośc strzały jest większa od 1
smukłość strzały wynosi dokładnie 1
smukłość strzały jest mniejsza od 1
nie można na tej podstawie stwierdzić jaka jest smukłość strzały
smukłość strzały jest mniejsza od 1
Jeżeli zaciosem zaznaczy się na drzewie aktualne położenie pierśnicy (1,3 m), to po upływie 10 lat:
wykonany zacios bedzie się znajdował na wysokości = 1,3 m - przyrost wysokości w ciągu 10 lat/ 10
wykonany zacios będzie się znajdował na wysokości = 1,3 m + przyrost wysokości w ciągu 10 lat / 10
wykonany zacios będzie się nadal znajdował na wysokości 1,3 m od gruntu
wykonany zacios będzie się znajdował na wysokości = 1,3 m + przyrost wysokości w ciągu 10 lat
wykonany zacios będzie się nadal znajdował na wysokości 1,3 m od gruntu
Kryterium wyróżniania rodzaju liczb kształtu stanowi:
dokładność określania miąższości drzewa stojącego
szybkość pomiaru liczby kształtu na drzewie stojącym
położenie przekroju poprzecznego
błąd pomiaru grubości strzały w korze
położenie przekroju poprzecznego
Krzywa morfologiczna strzały oraz krzywa tworząca bryłę jej równoważną różnią się najbardziej w częściach:
odziomkowej i srodkowej
środkowej i wierzchołkowej
środkowej
wierzchołkowej i odziomkowej
wierzchołkowej i odziomkowej
Krzywa morfologiczna strzały to:
krzywa opisana matematycznym równaniem y2=p*x6r
linia ograniczająca przekrój podłóżny strzały
linia ograniczająca przekrój poprzeczny strzały na wysokości 1,3 m
linia przechodząca przez środek pnia wzdłuż jego rdzenia
linia ograniczająca przekrój podłóżny strzały
Krzywą wysokości ilustruje się przy pomocy:
linii regresji, dopasowanej do wykresu rozrzutu, gdzie na osi X jest wysokośc (h), na osi Y grubość (d)
linii regresji, dopasowanej do wykresu rozrzutu, gdzie na osi X jest grubość (d), na osi Y wysokość ważona polem przekroju
linii regresji, dopasowanej do wykresu rozrzutu, gdzie na osi X jest grubość (d), na osi Y wysokość (h)
histogramu lub krzywej frekwencji
linii regresji, dopasowanej do wykresu rozrzutu, gdzie na osi X jest grubość (d), na osi Y wysokość (h)
Krzywą wysokości tworzy się aby:
móc określic wysokość przeciętną drzewostanu
móc określić wysokość wyrównaną dowolnych drzew
móc okreslić wysokośc górną drzewostanumóc określić wysokość ważoną polem pierśnicowego przekroju środków stopni grubości
móc określić wysokość wyrównaną dowolnych drzew
Liczba kształtu to:
stosunek objętosci walca porównawczego do iloczynu wysokości drzewa i pola podstawy
stosunek miąższości określonej części drzewa do objętości walca porownawczego o wysokosci drzewa i polu podstawy , zaleznej od wybranego przekroju poprzecznego drzewa
stosunek objetosci walca porównawczego do iloczynu wysokosci drzewa i pola przekroju na 1/10 wysokosci
stosunek objętości walca porównawczego do iloczynu wysokości drzewa i pola pierśnicowego przekroju
stosunek miąższości określonej części drzewa do objętości walca porownawczego o wysokosci drzewa i polu podstawy , zaleznej od wybranego przekroju poprzecznego drzewa
Między niewłaściwa, a właściwą liczbą kształtu z reguły zachodzi następująca zależność:
niewłaściwa liczba kształtu jest większa niż absolutna liczba kształtu
niewłaściwa liczba kształtu jest mniejsza niż właściwa liczba ksztaltu
niewłaściwa liczba kształtu jest większa niż własciwa liczba kształtu gdy wysokośc drzewa jest większa niż 13 m
niewłaściwa liczba ksztaltu jest wieksza niz właściwa liczba kształtu gdy wysokość drzewa jest mniejsza niż 13 m
niewłaściwa liczba ksztaltu jest wieksza niz właściwa liczba kształtu gdy wysokość drzewa jest mniejsza niż 13 m
Między pierśnicową, a właściwą liczbą kształtu z reguły zachodzi następująca zależność:
piersnicowa liczba ksztaltu jest mniejsza niż właściwa liczba kształtu
piersnicowa liczba kształtu jest większa niż właściwa liczba kształtu gdy wysokość drzewa jest większa niż 13 m
piersnicowa\ liczba ksztaltu jest wieksza niż absolutna liczba kształtu
pierśnicowa liczba kształtu jest większa niż właściwa liczba kształtu gdy wysokość drzewa jest mniejsza niż 13 m
pierśnicowa liczba kształtu jest większa niż właściwa liczba kształtu gdy wysokość drzewa jest mniejsza niż 13 m
Między średnią arytmetyczną pierśnic (Dśr), a pierśnicą przeciętną (Dg) drzewostanu zachodzi z reguły następująca zależność:
Dśr &rt; Dg w drzewostanach młodych, Dśr < Dg w drzewostanach starych
Dśr < Dg w drzewostanach młodych, Dśr . Dg w drzewostanach starych
Dśr &rt; Dg
Dśr < Dg
Dśr < Dg
Między wysokością przeciętną (Hg), a wysokością górną (H100) drzewostanu zachodzi z reguły następująca zależność:
H100 &rt; Hg w drzewostanach mlodych, H100 < Hg w drzewostanach starych
H100 < Hg w drzewostanach młodych, H100 &rt; Hg w drzewostanach starych
H100 < Hg
H100 &rt; Hg
H100 &rt; Hg