Fiszki
biochemia 1 egzamin dobry
Test w formie fiszek bio
Ilość pytań: 72
Rozwiązywany: 6495 razy
13.1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych biorących udział w przekazywaniu impulsu nerwowego są prawdziwe?
a. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie presynaptycznej
d. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje równoczesne otwarcie kanału sodowego i potasowego
Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest większa dla jonów K+ , niż dla jonów Na+
e. Ze względu na podobny charakter jonów Na+ i K+, kanał potasowy wykazuje podobną przepuszczalność dla obu tych jonów.
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem
Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+.
Kanały sodowe i potasowe są przepuszczalne dla jonów Na+ i K+ odpowiednio do momentu, w którym potencjał błonowy osiąga wartość potencjału spoczynkowego.
c. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje otwarcie najpierw kanału potasowego, a następnie sodowego
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+.
12.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących białek błonowych są prawdziwe?
j. Rodopsyna bakteryjna jest białkiem peryferyjnym
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
Białka mogą być związane z błoną poprzez powierzchnie utworzone przez hydrofobowe reszty boczne aminokwasów lub poprzez kowalencyjnie związane z białkami grupy hydrofobowe.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
m. Ultrawirowanie pozwala oddzielić białka integralne od błony
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony zewnętrznej komórki.
h. Aspiryna blokuje aktywność kanału potasowego
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
a. Niemożliwe jest przewidzenie obecności helis transbłonowych w białku tylko na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
l. Integralne białka błonowe zawsze przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
2 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących lipidów błon biologicznych są prawdziwe?
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
d. Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
e. Podobnie jak sfingomieliny, glikolipidy zawierają w swej budowie resztę kwasu fosforanowego
c. Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosforanowego
f. Fosfatyd to najprostsza sfingomielina
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
d. Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących błon biologicznych są prawdziwe?
c. Obecność cholesterolu powoduje zwiększenie płynności błony.
d. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest identyczny, ale dyfuzja poprzeczna lipidów z jednej warstwy do drugiej jest utrudniona termodynamicznie.
Są strukturami symetrycznymi, co wynika z symetrycznej natury dwuwarstwy lipidowej.
Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
l. Model płynnej mozaiki dotyczy błon zbudowanych z jednej warstwy lipidów.
Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest zawsze identyczny.
Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
Dla większości błon zawartości białek w błonach stanowi ok.25% w stosunku do lipidów.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
m. Błony są funkcjonalnie asymetryczne, podczas gdy strukturalnie symetryczne.
f. Zawierają węglowodany, które kowalencyjnie są związane do białek i lipidów.
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
e. Błony są funkcjonalnie symetryczne.
Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek.
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek.
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kaskady krzepnięcia krwi są prawdziwe?
h. Aktywacja protrombiny do trombiny wymaga dekarboksylacji reszt γ-karboksyglutamylowych.
g. Białko C jest aktywowaną przez trombinę proteazą, która degraduje czynniki krzepliwości Va i VIIIa.
d. Antytrombina III hamuje trombinę i niektóre z pozostałych czynników kaskady krzepnięcia krwi.
b. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K.
i. Aktywacja protrombiny do trombiny wymaga obecności reszt γ-karboksyglutamylowych w protrombinie.
f. Skrzepy fibrynowe są usuwane przez plazminę, która powstaje z plazminogenu pod wpływem działania trombiny.
j. Heparyna ma działanie antagonistyczne (przeciwne) do antytrombiny III
k. Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz rozkładane przez proteazy.
Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz degradowane proteolitycznie przez serpiny. (mogą być usuwane przez wątrobę)
e. Skrzepy fibrynowe są hydrolizowane przez aktywność enzymatyczną TPA.
c. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K lub dikumarolu.
g. Białko C jest aktywowaną przez trombinę proteazą, która degraduje czynniki krzepliwości Va i VIIIa.
d. Antytrombina III hamuje trombinę i niektóre z pozostałych czynników kaskady krzepnięcia krwi.
b. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K.
Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz degradowane proteolitycznie przez serpiny. (mogą być usuwane przez wątrobę)
9 Aktywacja zymogenów trzustkowych rozpoczyna się od:
e. Przekształcenia prokarboksypeptydazy w karboksypeptydazę przez trypsynę w dwunastnicy.
a. Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez pepsynę w żołądku.
h. Autoproteolizy trypsynogenu do trypsyny w dwunastnicy
g. Autoproteolizy chymotrypsynogenu do trypsynogenu w dwunastnicy.
d. Przekształcenia chymotryspynogenu w chymotrypsynę przez papainę w żołądku.
Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w dwunastnicy.
i. Autoproteolizy pepsynogenu do pepsyny w żołądku.
b. Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w żołądku
f. Przekształcenia chymotrypsynogenu w chymotrypsynę przez trypsynę w dwunastnicy
Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w dwunastnicy.
8 Które zdania dotyczące proteaz serynowych: trypsyny, chymotrypsyny i elastazy są prawdziwe?
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
f. Są syntetyzowane jako nieaktywny zymogen.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
7 Które z poniższych stwierdzeń na temat chymotrypsynogenu (ChTg) oraz procesu jego aktywacji są prawdziwe?
a. Stabilną formą aktywnego enzymu jest tzw. chymotrypsyna π
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową.
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
Pierwsza aktywna forma chymotrypsyny powstaje z ChTg po rozcięciu dwóch wiązań peptydowych
ChTg posiada szczątkową aktywność katalityczną, która jest istotna w procesie jego aktywacji.
c. ChTg jest nieaktywny, ponieważ ani triada katalityczna, ani wnęka wiążąca substrat, nie są w nim zupełnie ukształtowane
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową.
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
f. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę pierwszorzędową
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową.
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
. cAMP wiąże się do podjednostki katalitycznej PKA, co prowadzi do jej oddysocjowania od podjednostki regulatorowej.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do fosforylacji tzw. sekwencji pseudosubstratowej i w efekcie aktywuje PKA.
g. Podjednostki regulatorowe zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową, która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
e. cAMP wiąże się do podjednostek katalitycznych PKA, co prowadzi do allosterycznej aktywacji tego enzymu.
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową.
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
5 Które stwierdzenia o cAMP są prawdziwe?
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
d. coś, że cAMP jest wiązane do aktywnego hormonu
b. cAMP wiąże się z katalityczną podjednostką PKA i aktywuje enzym allosteryczny.
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących fosforylacji białek są prawdziwe?
Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być albo ATP albo ADP, ale nie AMP, ponieważ AMP nie zawiera wysokoenergetycznego wiązania.
Tzw. kinazy białkowe, to białkowe enzymy fosforylujące zarówno związki niskocząsteczkowe, jak i makrocząsteczki.
Zarówno reakcja fosforylacji, jak i reakcja defosforylacji białka są korzystne termodynamicznie.
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
Reakcja defosforylacji białka jest odwróceniem reakcji fosforylacji, dlatego jest niekorzystna termodynamicznie.
Fosfatazy białkowe są fosfotransferazami ponieważ usuwają grupy fosforanowe ze zmodyfikowanych białek
Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu.
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu.
3 Zaznacz poprawną odpowiedź na temat strategii regulacji enzymów:
b. p-Hydroksyrtęciobenzen oddziałuje z kluczowymi resztami seryny w ACTazie.
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
d. cykliczny AMP aktywuje kinazę białkową A zmieniając jej strukturę czwartorzędową
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
18 Jakie enzymy należą do jakich grup enzymów (proteazy serynowe, czy cysteinowe, czy anhydrazy itp.), i jakie posiadają cechy charakterystyczne (np. jaką resztę aminokwasową mają w centrum aktywnym, czy występują u ludzi czy nie, czy występują w żołądku czy nie, jakiego jonu wymagają do prawidłowego działania (Mg2+, czy Mn2+, czy jakiegoś innego)), Uporządkować wszystko w tabelce.
chymotrypsyna –
zawiera resztę Ser, synteza w trzustce
trypsyna
- serylowa, w trzustce
pepsyna-
enzym trawienny, aspartylowa, w żołądku
papaina –
proteza cysteinowa ,wyizolowana z owocu papai
16 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących wybranych proteaz są prawdziwe?
d. Przykładami proteaz aspartylowych są pepsyna i proteaza wirusa HIV.
Termolizyna wykorzystuje jon Zn2+ do zwiększenia nukleofilowego charakteru aktywnej katalitycznie reszty Glu.
Kaspazy są metaloproteazami.
a. Papaina jest proteazą, w której kluczową rolę odgrywa reszta cysteilowa.
c. Karboksypeptydaza A jest metaloproteazą zależną od jonów Mg2+
b. Katepsyny są ssaczymi proteazami homologicznymi względem papainy.
d. Przykładami proteaz aspartylowych są pepsyna i proteaza wirusa HIV.
a. Papaina jest proteazą, w której kluczową rolę odgrywa reszta cysteilowa.
b. Katepsyny są ssaczymi proteazami homologicznymi względem papainy.
15 Jaki element ważnego układu enzymatycznego przedstawia rysunek?
b. Układ katalityczny, składający się z aktywnej cząsteczki wody, jonu Zn2+ oraz reszty histydylowej, stanowiący klasyczny sposób generowania silnego nukleofilu (BH+) przez metaloproteazy.
a. Mechanizm ułatwiający wymianę protonu w anhydrazie węglanowej między aktywną cząsteczką wody lub jonem hydroksylowym w kompleksie z jonem Zn2+ a akceptorem (B) lub, odpowiednio, donorem (BH+) protonu, zachodzą z udziałem pośredniczącej w tym procesie reszty histydylowej.
d. Mechanizm generowania silnego nukleofila (jon OH–) podczas reakcji katalizowanej przez metaloproteazy.
e. Aktywację cząsteczki wody w centrum aktywnym endonukleazy restrykcyjnej przez aktywną resztę koenzymu zawierającego pierścień imidazolowy.
c. Mechanizm stabilizacji powstającego przejściowo jonu hydroksylowego przez naładowaną dodatnio resztę boczną histydyny w chymotrypsynie.
a. Mechanizm ułatwiający wymianę protonu w anhydrazie węglanowej między aktywną cząsteczką wody lub jonem hydroksylowym w kompleksie z jonem Zn2+ a akceptorem (B) lub, odpowiednio, donorem (BH+) protonu, zachodzą z udziałem pośredniczącej w tym procesie reszty histydylowej.
14 Które z poniższych białek syntetyzowane są w postaci nieaktywnej i podlegają aktywacji na drodze proteolitycznej?
b. Lipaza trzustkowa
e. Czynnik X krzepliwości krwi
c. Kolagen
d. Chymotrypsyna
g. Warfaryna
a. Enteropeptydaza
b. Lipaza trzustkowa
e. Czynnik X krzepliwości krwi
c. Kolagen
d. Chymotrypsyna
a. Enteropeptydaza
13 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących enzymów proteolitycznych są prawdziwe?
d. W metaloproteazach jon cynku stabilizuje ujemnie naładowane reszty boczne aminokwasów … proteolizie.
e. Trypsyna, chymotrypsyna oraz papaina należą do grupy proteaz serynowych.
a. W przeciwieństwie do proteaz serynowych i cysteinowych metaloproteazy i proteazy aspartylowe mają w centrum aktywnym cząsteczkę wody pełniącą rolę nukleofila.
b. Proteazy serynowe ulegają przejściowej modyfikacji kowalencyjnej podczas katalitycznej reakcji.
c. Dziura oksyanionowa stabilizuje tetraedryczny stan przejściowy powstający w … chymotrypsynę
a. W przeciwieństwie do proteaz serynowych i cysteinowych metaloproteazy i proteazy aspartylowe mają w centrum aktywnym cząsteczkę wody pełniącą rolę nukleofila.
12 Które z podanych reakcji mogą być katalizowane przez kinazy NMP?
a. AMP+ ATP 2ADP
d. CDP+ ATP CTP + ADP
e. ATP + H2O ADP + P
b. AMP+ GTP ADP + GDP
c. GMP+ ADP GDP + AMP
a. AMP+ ATP 2ADP
b. AMP+ GTP ADP + GDP
11 Które z poniższych stwierdzeń na temat kinaz NMP są prawdziwe?
d. Związanie dowolnego z dwóch substratów powoduje w enzymie szereg zmian konformacyjnych o charakterze indukowanego dopasowania i powstanie katalitycznie komplementarnej konformacji enzymu
a. Enzymy te zawierają w swym miejscu aktywnym istotny katalitycznie jon metalu dwuwartościowego (Mg2+ lub Mo2+)
f. W regionie wiążącym substrat występuje tzw. Pętla P, której nazwa pochodzi od wysokiej zawartości reszt proliny
c. Zmiany konformacyjne, którymi podlega m.in. domena wiążąca nukleotydy i pętla P są podstawą wykluczenia transferu reszty fosforanowej na cząsteczkę wody.
b. Do tej grupy enzymów należą np. kinaza adenylanowa i guanylanowa.
e. Zawierają w swej strukturze silnie konserwatywną domenę wiążącą nukleotydy.
c. Zmiany konformacyjne, którymi podlega m.in. domena wiążąca nukleotydy i pętla P są podstawą wykluczenia transferu reszty fosforanowej na cząsteczkę wody.
b. Do tej grupy enzymów należą np. kinaza adenylanowa i guanylanowa.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących enzymów wykorzystujących jedną z reszt aminokwasowych jako silny nukleofil do hydrolizy wiązania peptydowego są prawdziwe?
c. Mimo, iż karboksypeptydaza II z ziaren pszenicy wykorzystuje triadę katalityczną złożoną z takich samych reszt co chymotrypsyna, enzymy te nie wykazują ogólnego podobieństwa strukturalnego.
f. Chymotrypsyna, trypsyna i elastaza są białkami homologicznymi, ale wykazują odmienną specyficzność substratową z powodu różnic w budowie kieszeni S1 wiążącej substrat.
a. W przypadku niektórych proteaz w powstawaniu silnie reaktywnego nukleofilu zamiast histydyny uczestniczy bezpośrednio pierwszorzędowa grupa aminowa pochodząca z reszty lizylowej lub z aminowego końca enzymu.
d. Podobną do chymotrypsyny strategię triady katalitycznej wykorzystują proteazy uczestniczące w kaskadzie krzepnięcia krwi.
e. Rolę kluczowego nukleofilu w niektórych proteazach pełni reszta treonylowa.
b. Jedną z istotnych strategii generowania silnego nukleofilu jest tzw. triada katalityczna.
c. Mimo, iż karboksypeptydaza II z ziaren pszenicy wykorzystuje triadę katalityczną złożoną z takich samych reszt co chymotrypsyna, enzymy te nie wykazują ogólnego podobieństwa strukturalnego.
f. Chymotrypsyna, trypsyna i elastaza są białkami homologicznymi, ale wykazują odmienną specyficzność substratową z powodu różnic w budowie kieszeni S1 wiążącej substrat.
b. Jedną z istotnych strategii generowania silnego nukleofilu jest tzw. triada katalityczna.