Fiszki
Środki stylistyczne w prozie i poezji
Test w formie fiszek Test dotyczące środków stylistycznych, występujących w prozie i poezji, przydatny do egzaminów typu egzamin gimnazjalny, matura POLECAM:-)
Ilość pytań: 25
Rozwiązywany: 10252 razy
błąd składniowy zniekształcający budowę zdania, powodujący zanik związku logicznego między jego członami; inaczej jest to wypowiedź zorganizowana pod względem składniowym tak, że jej poszczególne człony kłócą się z porządkiem logicznym zdania i są niepoprawne pod względem gramatycznym
asyndeton
echolalia
gradacja
anakolut
Terminy przeciwstawne to
antonimy
Aliteracja występuje w wyrażeniu:
biją Boże bębny
Karol jest Bożym sługą
Spójrz na mnie Boże
leśna, drewniana kaplica
Szybko zbudź się,<br /&rt;Szybko wstawaj,<br /&rt;Szybko z nami idź<br /&rt;<br /&rt;to:
anafora
epitafium
epifora
anakolut
zabieg językowy, polegający na nadawaniu nie będącym ludźmi przedmiotom, pojęciom, zjawiskom, zwierzętom itp. cech ludzkich i ludzkich motywów postępowania
antropomifizacja
Które zdanie nie jest apostrofą??
Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani
To zbyt piękne by mogło być prawdziwe
Czego chcesz od nas, Panie, za twe hojne dary?
Smutno mi, Boże
Bogurodzica dziewica, Bogiem sławienia Maryja
To zbyt piękne by mogło być prawdziwe
Archaizmy w formie przestarzałej, które są jeszcze używane, lecz postrzegane jako dawne, nazywamy
anachronicznymi
środek stylistyczny polegający na łączeniu zdań lub ich części bez użycia spójnika. Np.: przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem.
gradacja
asyndeton
lipogram
enumeracja
Dialektyzacja, czyli stylizacja gwarowa, występuj np. w:
"Na Skalnym Podhalu" Tetmajera
"Chłopach" Reymonta
"Przedwiośniu" Żeromskiego
"Mistrzu i Małgorzacie" Bułhakowa
"Na Skalnym Podhalu" Tetmajera
"Chłopach" Reymonta
opuszczenie elementu zdania oczywistego ze względu na kontekst wypowiedzi
elipsa
Określenie wyrażające oczywistą właściwość danego przedmiotu
epitet homerycki
epitet wartościujący
epitet tautologiczny
epitet metaforyczny
jesień życia, trzeci wiek zamiast starość to
eufemizm
pozbawione wyraźnego sensu układy głoskowe, przypominające słowa rodzime lub obce, np. abrakadabra. Często spotykane w twórczości ludowej (zaklęcia, przyśpiewki).
glosolalia
Ferdydurke i Trans-Atlantyk Gombrowicza uchodzą za przykłady:
archaizmów
groteski
dialektyzacji
ironii
Hiperbola występuje w zdaniu:
Malutki śliczny kociaczek
Rozłożysty dąb
Jesteś głupi jak osioł!
Powtarzałem ci to tysiąc razy!
Powtarzałem ci to tysiąc razy!
Najpopularniejsza polska inwokacja występuje w:<br /&rt;
Panu Tadeuszu
Opowiadaniach Borowskiego
Potopie
Konradzie Wallenrodzie
forma instrumentacji głoskowej polegająca na takiej budowie tekstu, aby składał się on z wyrazów, w których nie występuje określona głoska, szczególnie częsta w danym języku
lipogram
Zestawienie dwóch przeciwieństw. Służy uwydatnieniu cech charakterystycznych opisywanego przedmiotu.
kontrast
Do funkcji ironii należy:
wzmocnienie myśli, argumentu;
wykpienie poglądów, postępowania, postawy, cech przeciwnika
okazanie dystansu wobec zjawisk, osób – również wobec samego siebie
urozmaicenie wywodu;
zacieśnienie więzi z grupą, zjednanie sobie publiczności.
wzmocnienie myśli, argumentu;
wykpienie poglądów, postępowania, postawy, cech przeciwnika
okazanie dystansu wobec zjawisk, osób – również wobec samego siebie
urozmaicenie wywodu;
zacieśnienie więzi z grupą, zjednanie sobie publiczności.
figura retoryczna mająca na celu zastąpienie nazwy jakiegoś przedmiotu lub zjawiska nazwą innego, pozostającego z nim w uchwytnej zależności.
metonimia
pirat drogowy to neologizm:
słowotwórczy
frazeologiczny
stylistyczny
znaczeniowy
Ogień krzepnie, blask ciemnieje to przykład:
epitetu wartościującego
dialektyzacji
ironii
oksymoronu
to wyraz naśladujący dźwięki i odgłosy naturalne, w tym dźwięki wydawane przez zwierzęta
onomatopeja
swobodna przeróbka tekstu, która rozwija i modyfikuje treść oryginału, zachowując jednak jego zasadniczy sens.
parafraza
zdanie wtrącone w nawias, uzupełniające wypowiedź, niekoniecznie powiązane kontekstowo z całością tekstu.
parenteza