Fiszki
Kinezyterapia część II
Test w formie fiszek
Ilość pytań: 40
Rozwiązywany: 1188 razy
Co ile godzin powinniśmy zmieniać pozycję u pacjentow z porażeniem czterokończynowym?
6-8
3-4
1-2
4-6
4-6
Przykładami rehabilitacji w FCE są:
Ćwiczenia siad-wstań
Cavaletti
Elektrostymulacja
Poruszanie ze wspomaganiem
Ćwiczenia bierne kończyn
Masaż
Mobilizacja stawów
Fala uderzeniowa
Pionizacja
Hydroterapia
Elektrostymulacja
Poruszanie ze wspomaganiem
Ćwiczenia bierne kończyn
Pionizacja
Hydroterapia
Zespół ogona końskiego to schorzenie
w którym może dochodzić do zmian w obrębie tkanek kręgosłupa, w wyniku których dochodzi do oddziaływania na korzenie nerwowego ogona końskiego.
w którym może dochodzić do zmian w obrębie nerwów, w wyniku których dochodzi do oddziaływania na korzenie nerwowego ogona końskiego.
w którym może dochodzić do zmian w obrębie tkanek ścięgien i więzadeł, w wyniku których dochodzi do oddziaływania na korzenie nerwowego ogona końskiego.
w którym może dochodzić do zmian w obrębie tkanek miękkich i kości, w wyniku których dochodzi do oddziaływania na korzenie nerwowego ogona końskiego.
w którym może dochodzić do zmian w obrębie tkanek miękkich i kości, w wyniku których dochodzi do oddziaływania na korzenie nerwowego ogona końskiego.
Rasą najbardziej narażoną na zespół Cauda Equina rasą jest
owczarek niemiecki
rottweiler
hovavart
berneńczyk
owczarek niemiecki
Zmiany charakterystyczne dla zespołu ogona końskiego to: 3
Wypuklina krążka na odcinku L7-S1
Osteofity powierzchni stawowych
Krepitacja w stawie
Wpuklina krążka na odcinku L7-S1
Wypuklina krążka na odcinku L4-S1
Przerost więzadła międzyłukowatego i powierzchni stawowej torebki stawowej
Myszy stawowe
Wypuklina krążka na odcinku L2-L7
Wypuklina krążka na odcinku L7-S1
Osteofity powierzchni stawowych
Przerost więzadła międzyłukowatego i powierzchni stawowej torebki stawowej
Dlaczego zgięcie odcinka lędźwiowo-krzyżowego jest charakterystyczne dla zespołu ogona końskiego?
Powód jest nieznany
Ponieważ choroba prowadzi do takiego zrostu stawów kręgosłupa
Ponieważ choroba prowadzi do takiego przykurczu
Ponieważ zmniejsza ucisk na korzenie nerwowe
Ponieważ zmniejsza ucisk na korzenie nerwowe
Co powoduje reakcję bólową w zespole końskiego ogona?
podnoszenie kończyn
podnoszenie ogona
kładzenie się i wstawanie
rozciąganie stawu lędźwiowo-krzyżowego
skręcanie tułowia
podnoszenie ogona
rozciąganie stawu lędźwiowo-krzyżowego
Podczas zespołu ogona końskiego występuje
kulawizna kończyn przednich
kulawizna kończyn tylnych
kulawizna kończyn tylnych
Innymi charakterystycznymi dla Caude Equina objawami są: 5
Zaburzona propriocepcja w jednej lub obu kończynach
agresja
Nietrzymanie moczu i kału
Słabość ogona
ból w okolicy piersiowo-lędźwiowej
brak szczekania
Zmniejszony zakres prostowania stawu skokowego w trakcie uciskania opuszek (wywołanie odruchu cofania)
Ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej
bolesność odcinka szyjnego kręgosłupa
Zmniejszony zakres zginania stawu skokowego w trakcie uciskania opuszek (wywołanie odruchu cofania)
Zaburzona propriocepcja w jednej lub obu kończynach
Nietrzymanie moczu i kału
Słabość ogona
Ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej
Zmniejszony zakres zginania stawu skokowego w trakcie uciskania opuszek (wywołanie odruchu cofania)
Dopasuj metody rehabilitacji zalecane przy Caude Equina do ich działania:
TENS, ciepłolecznictwo (nie przy stanie ostrym) masaż mięśni pośladkowych, ultradźwięki
przeciwbólowe, przeciwzapalne
masaż, ciepłolecznictwo
Zmniejszenie napięcia mięśniowego
bieżnia wodna, powolne chodzenie na smyczy, siad-wstań, elektrostymulacja mięśni uda (jeśli nie występuje spastyczność)
Przeciwdziałanie zanikom mięśniowym
Schorzenia krążka piersiowo-lędźwiowego. Połącz
U psów chondrodysroficznych najczęściej występuje
Hansen I
U psów ras dużych najczęściej występuje
Hansen II
Najczęściej problemy odcinka piersiowo-lędźwiowego dotyczą odcinka
Th12-Th13 do L2-L3
Th10-Th12 do L1-L2.
Th9-Th12 do L1-L2.
Th12-Th13 do L1-L2.
Th12-Th13 do L1-L2.
Syndrom Wobblera Inaczej: spondylomielopatia szyjna, mielopatia zwężeniowo tylno-szyjna, syndrom chwiejności.
Spondylomietopatia
Schorzenie polegające na nieprawidłowym rozwoju kręgów piersiowych, najczęściej C5-C6, C6-C7
Schorzenie polegające na nieprawidłowym rozwoju kręgów szyjnych, najczęściej C5-C6, C6-C7
Schorzenie polegające na nieprawidłowym rozwoju kręgów szyjnych, najczęściej C2-C4, C5-C7
Schorzenie polegające na nieprawidłowym rozwoju kręgów szyjnych, najczęściej C1-C3, C6-C7
Schorzenie polegające na nieprawidłowym rozwoju kręgów szyjnych, najczęściej C5-C6, C6-C7
Syndrom Wobblera czyli spondylomielopatia szyjna, mielopatia zwężeniowo tylno-szyjna, syndrom chwiejności najczęściej dotyczy:
dobermanów
młodych dogów niemieckich
starych labradorów
owczarków niemieckich
dobermanów
młodych dogów niemieckich
Ataksja, jeden z objawów zespołu Wobblera to:
braki w czuciu powierzchownym
braki w czuciu głębokim
braki w koordynacji
braki w napięciu mięśni
braki w koordynacji
Zaznacz objawy zespołu Wobblera 6
niedowład kończyn tylnych,
czasowy paraliż
utraty przytomności
sztywna szyja
niedowład lub porażenie wszystkich kończyn
brak głosu zwierzęcia
Nisko położona głowa
deficyty proprioceptywne
ból szyi
niedowład kończyn piersiowych
przekrwienie skóry na szyi
niedowład kończyn tylnych,
sztywna szyja
niedowład lub porażenie wszystkich kończyn
Nisko położona głowa
deficyty proprioceptywne
ból szyi
Czy jest możliwe jakiekolwiek działanie nieoperacyjne przy zespole Wobblera?
tak
tak, ale tylko u młodych psów
nie
tak
Wybierz z wymienionych form fizjoterapii te, które w zespole Wobllera powinno się stosować pooperacyjnie. Reszta jest raczej przedoperacyjna. 7
ustabilizowanie tylnego odcinka szyjnego
Leczenie ultradźwiękami
pionizowanie, ósemka, płotki Cavalettiego, poruszanie się po okręgu
ćwiczenia rozciągające
Krioterapia
Ćwiczenia bierne oraz rozciągające kończyn
Ćwiczenie bierne kończyn
Elektrostymulacja kończyn oraz TENS przeciwbólowo
Masaż (delikatny w obrębie bolesnego obszaru)
Ograniczenie ruchu
Hydroterapia po uzyskani
Leczenie ultradźwiękami
pionizowanie, ósemka, płotki Cavalettiego, poruszanie się po okręgu
ćwiczenia rozciągające
Krioterapia
Ćwiczenie bierne kończyn
Elektrostymulacja kończyn oraz TENS przeciwbólowo
Hydroterapia po uzyskani
Połącz w pary rodzaje schorzeń krążka międzykręgowego
Hansen I
zwyrodnienie chrząstkopodobne. Dochodzi do zmniejszenia zawartości wody i glikozaminoglikanów w krążku powodując jego zwapnienie.
Hansen II
zwyrodnienie włókniste. Polega na powolnym, postępującym wysuwaniu się pierścienia włóknistego bez przerywania jego ciągłości.