Fiszki
Tkanka nabłonkowa - Histologia Sawickiego
Test w formie fiszek Test z nabłonków na podstawie rozdziału 6. "Histologii" Sawickiego
Ilość pytań: 130
Rozwiązywany: 21226 razy
W cukrzycy typu 2
błona podstawna nerek grubieje
występuje białkomocz
błona podstawna nerek cienieje
błona podstawna nerek zatrzymuje cząsteczki białka
błona podstawna nerek przepuszcza cząsteczki białka
błona podstawna nerek grubieje
występuje białkomocz
błona podstawna nerek przepuszcza cząsteczki białka
Hemidesmosomy:
nie występują w pobliżu komórek nabłonkowych
spajają komórki nabłonkowe z podłożem
występują w otworze gębowym smoczkoustych
to inaczej obwódki zwierające
spajają komórki nabłonkowe z podłożem
Liczba mikrokosmków na wolnej powierzchni jednej komórki może dochodzić do:
500
3000
10
1000
42
3000
Mikrokosmki występują w wielu rodzajach nabłonków pełniących funkcję:
wchłaniania
ochronne
ruchu
ozdobne
wchłaniania
Pojedynczy mikrokosmek otoczony jest przez:
białkowe kompleksy łączące
błonę komórkową
limfocyty
cytoplazmę
błonę komórkową
Rdzeń mikrokosmka tworzy:
ok. 30 filamentów aktynowych
ok. 15 filamentów aktynowych
ok. 30 filamentów miozynowych
kolagen typu IV
ok. 30 filamentów aktynowych
Koniec cytoplazmatyczny pęczka włókien aktynowych (rdzenia mikrokosmka) zanurzony jest w:
w błonie komórkowej komórki nabłonkas
siateczce granicznej (blisko błony podstawnej nabłonka)
w części bezpostaciowej
siateczce granicznej (w części szczytowej komórki)
siateczce granicznej (w części szczytowej komórki)
Część bezpostaciowa w której zanurzony jest dalszy (względem komórki) koniec rdzenia mikrokosmka przypomina:
prążek I miofibryli
blaszkę gęstą błony podstawnej
istotę bezimienną
frytki z keczupem
prążek Z miofibryli
prążek Z miofibryli
Kalmodulina:
jest białkiem wiążącym Ca2+
wiąże Na+
łączy atomy wapnia w dimery
jest białkiem otwierającym kanały dla jonów Ca2+
jest białkiem wiążącym Ca2+
Miozyny I tworzy kompleksy z:
witaminą B12
argininą
koneksyną
kalmoduliną
kalmoduliną
Makrocząsteczki miozyny I i kalmoduliny:
umożliwiają szybkie ruchy mikrokosmka
wchodzą w skład kinetosomu
oddziałują z mikrofilamentami aktynowymi
umożliwiają utrzymanie mikrokosmka w pozycji wzwodowej
przylegają do błony komórkowej bocznych powierzchni mikrokosmków
oddziałują z mikrofilamentami aktynowymi
umożliwiają utrzymanie mikrokosmka w pozycji wzwodowej
przylegają do błony komórkowej bocznych powierzchni mikrokosmków
Rzęski mogą być zarówno ruchome jak i nieruchome
fałsz
prawda
prawda
Długość rzęsek ruchomych wynosi zazwyczaj:
5-10 milimetra
5-10 mikrometra
10-20 milimetrów
10-20 mikrometrów
5-10 mikrometra
Powierzchnia urzęsionych nabłonków u człowieka wynosi ok.:
0,8 m2
0,6 m2
1 m2
0,2 m2
0,6 m2
Rzęski otoczone są błoną komórkową i zawierają cytozol:
prawda
fałsz
prawda
Aksonema to:
inaczej glikokaliks
pole składające się z komórek nabłonkowych do których dochodzi jeden akson
aparat ruchowy rzęski
neologizm wymyślony przez twórcę testu
aparat ruchowy rzęski
Aparat ruchowy rzęski to:
kostamer
aksonema
kinocylium
ameloblast
aksonema
W aksonemie znajduje się:
ok. 30 filamentów aktynowych
9 par mikrotubul połączonych z dwiema mikrotubulami w środku walca
9 trójek mikrotubul leżacych promieniście
9 par połączonych ze sobą mikrotubul i 2 niepołączone mikrotubule leżące w środku walca
ok. 15 filamentów aktynowych
9 par połączonych ze sobą mikrotubul i 2 niepołączone mikrotubule leżące w środku walca
Każda mikrotubula z pary (w aparacie ruchowym rzęski ruchomej) składa się z:
13 lub 11 protofilamentów
10 lub 15 protofilamentów
5 protofilamentów
2 lub 4 protofilamentów
13 lub 11 protofilamentów
W aksonemie:
mikrotubule w parach powiązane są neksyną
mikrotubule w parach powiązane są tektyną
obwodowe pary mikrotubul powiązane są tektyną
obwodowe pary mikrotubul powiązane są neksyną
mikrotubule w parach powiązane są tektyną
obwodowe pary mikrotubul powiązane są neksyną